Beloning boven bedrijfsbelang

Echter, de business-as-usual-attitude ten aanzien van de beloningen in de top van onze financiële instellingen, wie heeft het er niet over - schreeuwt om een commentaar over reputatiemanagement en (gebrek aan) leiderschap.

Ik viel van verbazing van mijn stoel toen ik las over de salarisverhogingen en bonuscompensaties die de bestuurders van ABN Amro, NN en ING in het vooruitzicht hebben. Dit accepteren, toont aan dat eigen belang prevaleert boven bedrijfsbelang en herstel van reputatie. Die reputatie heeft ernstige schade opgelopen in de afgelopen jaren bij alle stakeholders in de samenleving en die brand is nog lang niet geblust. Maar in plaats van dit te herstellen, gooit men en groupe olie op het vuur. Dat voelt als een opgestoken middelvinger. Oftewel, fuck you!

De crises liggen achter ons en de economie groeit weer. ING heeft zijn schulden aan de staat afbetaald en ABN Amro maakt zich op voor een beursgang. Wat een armoede om te moeten vaststellen dat de managers die zulke belangrijke (nuts)bedrijven leiden zo’n beperkte verbeeldingskracht hebben. Dat ze geen benul hebben van de commotie die hun buitensporige loonsverhoging in de samenleving veroorzaakt. Zijn ze soms vergeten dat er de komende jaren nog duizenden banen zullen verdwijnen door verdere rationalisatieslagen. Of dat er nog tien- zo niet honderdduizenden consumenten de naweeën ondervinden van de financiële wanproducten die ze ooit verkochten. En dus welke schade ze aanrichten aan de reputatie van de bedrijven die ze leiden. “We bewegen keurig binnen de wet” dixit Zalm. De credit default swaps waren ook legaal, need I say more? Ik leerde al vroeg dat gelijk hebben en gelijk krijgen twee totaal verschillende dingen zijn. Blijkbaar zijn deze leiders niet bekend met dit oude gezegde. 

Vorige maand bracht Adformatie in hun coverstory vier bankmarketeers aan tafel en pakte uit met maar liefst 9! pagina’s over ‘Bankiers in de herkansing”. ‘Herkansing’ werd paginabreed in kapitalen uitgeschreven. Negen pagina’s, ik kan me niet herinneren dat er eerder een onderwerp zo ruim werd belicht in het vakblad van reclame, marketing en media. Pijnlijk is nu de opening van het artikel waarin een van de communicatiebazen wordt geciteerd “Als de crisis ons iets heeft geleerd, is dat we met open vizier het gesprek met de buitenwereld moeten aangaan”. Nou daar heeft een aantal bestuurders blijkbaar een ander visie op. Wat een ironie.  

Alle goede bedoelingen en intelligente discussies aan de marketingtafel over vertrouwen, positionering en proposities ten spijt, met deze houding van de top zit de vijand van de herkansingsstrategie op de bovenste verdieping van hun glazen torens. Ik wil wel eens zien hoe deze beloningsdiscussie de Net Promotor Scores heeft beïnvloed. Ook deze kundige marketeers zullen de opgestoken middelvinger van hun bazen voelen. Daar is geen enkel communicatiebudget tegen opgewassen.    

Waar zijn de dienende leiders uit Jim Collins’ standaardwerk From Good to Great die de banken er weer bovenop helpen? Die echt de vernieuwing en verbinding met de samenleving en hun medewerkers voorop stellen. Die begrijpen dat voor deze beschadigde financiële instellingen het herstellen van vertrouwen en reputatie prioriteit nummer een is en dus bedrijfsbelang boven persoonlijk gewin stellen.  Om met Joris Luyendijk te spreken: “Dit kan niet waar zijn.” 

Maarten Ros is zelfstandig interim manager en consultant
www.twitter.com/MaartenRos