Het moeizame bestaan van sporttijdschriften in Nederland

Drie sportmagazines in 1998

Drie sportmagazines zien in 1998 collectief een gat in de bladenmarkt. Nederland kende tot op dat moment nooit een wekelijks sporttijdschrift. De voetballiefhebber krijgt de Voetbal International op de deurmat, maar wie een wekelijkse portie tennis of schaatsen wilt, blijft achter. Frans Lomans komt in april dat jaar met Sportweek op de proppen.

Veel foto’s en behalve het populaire voetbal ook verhalen over Jos Verstappen en Anky van Grunsven. Sport International, sinds 1981 de maandelijkse zusteruitgave van VI met algemene sport, kondigt een overstap naar een wekelijkse editie aan. Na het WK voetbal betreedt ook Sportvisie het strijdveld. Lang houdt dit project van Audax, ABN Amro en Studio Sport het niet vol. Na zeven nummers gaat de stekker uit het magazine. Als SI uiteindelijk toch terugkeert naar zijn oude maandelijkse vorm, ligt het pad vrij voor Sportweek om het Sports Illustrated van Nederland te worden.

En 15 jaar later?

Vijftien jaar verder ziet de wereld er anders uit. De krater in de markt is een klein sleutelgat geworden. Sport International is in 2006 opgedoekt. Sportweek heeft nooit de oplage van honderdduizend kunnen bereiken die het tijdschrift voor ogen had. Op 3 mei 2010 fuseert het blad met nieuwssite NUsport. Ondanks een tijdelijke opleving (na de lancering van NUsport stijgt de oplage van ruim 32 duizend naar een kleine 41 duizend) blijft succes uit. ‘Het meest actuele wat in de wereld bestaat is sport. Dat kun je niet met een maandelijkse frequentie behandelen’ zegt Lomans in februari 2000 in het Algemeen Dagblad.

Waar Lomans voor vreest, gebeurt dertien jaar later: NUsport wordt een maandblad. Ook deze noodgreep doet het tij niet keren. De oplage daalt in het tweede kwartaal naar een schamele 22.894. Op 8 oktober wordt met een klein ANP-bericht het einde van het tijdschrift bekendgemaakt. Het merk NUsport richt zich nu volledig op de website, die tegenwoordig ruim twee miljoen unieke bezoekers per maand trekt. Bezoekers die geen boodschap hebben aan lange sportverhalen. ‘De websitebezoeker heeft totaal geen boodschap aan dat wat er in het blad staat. Het is een totaal andere doelgroep dan de abonnees’, weet hoofdredacteur Rogier van ’t Hek. ‘De longreads komen wel weer op andere podia terecht.’

Kwaliteitsverhalen

Eén van die podia is het digitale magazine Sportschrijvert, dat in oktober het leven zag. ‘We zijn vergeten dat kwaliteitsverhalen belangrijk zijn’, stelt oprichter Jan Willem Zeldenrust. ‘Het is pijnlijk om te zien dat het publiek genoegen neemt met websites als fcupdate.nl, voetbalprimeur.nl en ook NUsport.’ Samen met collega-journalisten als Edwin Winkels, Iwan Tol en Jaap Visser sloeg hij daarom de handen ineen. De lezer hoeft zich niet te abonneren, maar kan achter de betaalmuur van (het al even jonge) Myjour artikelen los aanschaffen. Twee achtergrondverhalen in de week, van minstens 1500 woorden lang. ‘Op die manier krijg je toch een maandblad met negen grote verhalen per maand’, zegt Zeldenrust, die eerder voor NUsport en Spits schreef. ‘De lezer moet zich realiseren dat ze niet weten wat ze missen. Dat ze denken: ‘verrek, waarom heb ik mijn oude abonnement opgezegd?’

Lees verder op villamedia.nl