[stelling] 'Binnenstad moet outdoorvrij'

‘Maak ze publiekelijk ten schande’
Natuurlijk! En niet alleen vrij van outdoor, maar laten we dan in één keer direct doorpakken. Niet alleen geen outdoor meer in de binnenstad, maar de hele stad. En dan niet alleen outdoor, maar alle zichtbare reclame-uitingen. Reclame is tenslotte continu en altijd alleen maar ongewilde onzin die door de strot van mensen gedouwd wordt met als enige doel hen te verleiden geld uit te geven aan onzinnige zaken. En dat moeten we niet willen. Stop de reclame en laat de gemeente zelf weer de bushokjes onderhouden.
Onzin natuurlijk! De situatie met de steigerdoeken in Amsterdam (!) was natuurlijk beschamend, maar een exces. Een exces mogelijk dankzij slechte regelgeving en handhaving. Een exces zou dus de rechtvaardiging zijn?
In plaats van bovenstaande onzin pleit ik ervoor om een beroep te doen op het verantwoordelijkheidsgevoel van betrokken partijen en een corrigerende houding van collega’s en branchegenoten. Dus ben je een steigerdoekexploitant die de (fatsoens)regels aan zijn laars lapt, dan word je publiekelijk door je collega’s ten schande gemaakt. Met naam en toenaam. En word je niet meer uitgenodigd voor gratis tafeltjes bij prijzenfestivals en mag je niet meer in een jury zitten. Om maar eens wat te noemen.
René Jaspers | eigenaar Creative Marketing Company

‘Zelfs ik als online marketeer vind dit grote onzin’
Alsjeblieft zeg, laten we vooral nóg meer regels en verboden gaan invoeren. Laten we het de ondernemers (en de marcommers!) vooral nog lastiger maken allemaal. Dus nee, de binnenstad moet niet outdoorvrij. Als online marketeer zou ik natuurlijk moeten zeggen: ja, alle outdoor uitingen weg en dan lekker alles online, maar dat is echt grote onzin. We kunnen nou eenmaal niet terug naar 1593. Ondernemers en merken moeten vooral de ruimte blijven krijgen om op een creatieve manier zichzelf te promoten. Moet dan alles maar kunnen? Nee! Maar er gelden landelijke, algemene regels voor dit soort zaken. Daar is niks mis mee. Ben ik zelf een enorme outdoorfan? Nee, eigenlijk niet. Ik geloof veel meer in gerichte (online) content om je merk een gezicht te geven. Content waar de doelgroep op zit te wachten en dat is in mijn ogen niet op straten vol outdoorreclame. Maar als het past bij je merk, je hebt iets tofs en creatiefs bedacht én het levert je iets op. Waarom niet?
Patrick Severein | Head of Content LVB

‘Geef mij mijn reclame’
Autovrij? Prima. Outdoorvrij? NEE! Maar als je ergens zo'n verbod voor elkaar zou krijgen, dan zou het wel in Amsterdam zijn. Het terras moet overal om 23:00 uur gesloten zijn in de zomer, waag het niet dat er een stoeltje buiten de aangegeven punten staat of je hebt als ondernemer een boete te pakken. Als de gemeente zelf niets te klagen heeft, dan zijn het wel omwonende burgers die iets op te merken hebben. Zo ook met reclame. Een veranderend landschap bij het Leidseplein en het Damrak ís al aardig uitgekleed, maar dat was dan ook een aardige neon-waanzin. Als liefhebber van reclame zeg ik NEE. Geef mij m'n reclame. Gewenst, af en toe ongewenst, geen probleem.
Jean-Paul Schaddé van Dooren is co-founder van Cityguys.nl.

‘Als marketeer maak ik me druk om dit soort gedrag’
Als inwoner van Amsterdam stoor ik me niet aan buitenmedia. Het maakt het straatbeeld levendig. En die reclamedoeken bij bouwprojecten? Die vind ik vaak best mooi. Het is iets anders als doeken worden opgehangen voor bewoonde panden. Welke idioot bedenkt dat dit voor alle betrokkenen voordeel biedt? Het is naïef te denken dat een vastgoedbedrijf de opbrengst via de huur met bewoners deelt. En dan nog. Wie wil voor een paar tientjes huurverlaging overdag in het donker zitten en ’s avonds in de schijnwerpers? Dit is een uiting van de verhuftering die sommige bedrijven zich toestaan voor hun groei. Net zoals de deelfietsen waar de stad twee jaar terug opeens mee werd volgeplempt. Leuk verdienmodel voor de start-up en leuk voor toeristen, maar de stad zat met de klerezooi. Als marketeer maak ik me ook druk over dit soort gedrag. Het ondermijnt de acceptatie van ons vak en werkt regulering en verboden in de hand. Terwijl outdoor steeds belangrijker wordt voor merkbouw, vooral omdat lineaire televisie het de komende jaren echt moeilijk krijgt en digital niet levert wat het belooft. Verstandige outdoorexploitanten koesteren daarom wat ze hebben en gooien het niet te grabbel met dit soort domme acties.
Rob Revet MBM SMP | Interim-merkmanager en merkstrateeg FNDMNTL

‘Om de vrijheid te beschermen, moeten we grenzen stellen’
Als we zo doorgaan, wordt Amsterdam de saaiste stad van de wereld. De stad van de vrijheid bouwt de Wallen af, damt het blowen en zuipen in en weert de rolkoffertoerist. Na de IAmsterdam-letters en de bewegende beelden van JCDecaux moeten de outdoorcampagnes er nu ook aan geloven. Een lichtelijke vertrutting van de maatschappij als je het mij vraagt. Door al die regeltjes wordt het alsmaar duidelijker dat Amsterdam klaar is met de vrijheid en de marketeer. Ik heb niks tegen grote reclameborden op gebouwen. Sterker nog, reclame-uitingen à la Times Square vind ik juist iets gaafs hebben. Het is voor merken een kans om op grote schaal te laten zien wat ze waard zijn. Ik denk dat outdoorreclame op zich niet slecht is, maar het is aan de adverterende partij om iets leuks te creëren dat mensen op de een of andere manier aanspreekt. Wanneer dit niet het geval is, komt de campagne al snel over als opdringerig of ongewenst en als straatvervuiling. We moeten dus zorgen dat het goed gebeurt, net als met de Wallen, het blowen en de toerist. Om de vrijheid te beschermen, moeten we grenzen stellen. Het probleem zit in de manier waarop, daar moeten we kaders voor creëren en de vervuilers flink aanpakken. Inclusief de reclamebureaus die stomme dingen verzinnen. Niet verbieden, maar verdraaien. Zo bescherm je de vrijheid.
Marc van Eck RM | MD & cofounder New Growth Strategies

‘Binnenstad zeker niet outdoorvrij, maar let op kwantiteit en kwaliteit’
OOH is een fundamenteel onderdeel van een goeie middelenmix. Dit geldt natuurlijk niet voor elk merk, want je middelenmix bepaal je onder meer aan de hand van je doelgroep, doelstellingen, boodschap en budget. Voor veel merken is outdoor een effectief middel om hun doelgroep te bereiken, bijvoorbeeld jongeren. Zij zijn steeds minder goed te bereiken via de traditionele media, maar naast online media werkt outdoor goed om deze groep effectief te bereiken. Ik ben dus zeker niet voor een outdoorvrije binnenstad maar alles waar ‘te’ voor staat is niet goed. Dat geldt voor te veel bannering online, te veel reclame tijdens tv-programma’s en dus ook voor te veel outdoor. Kwantiteit is niet goed, want door te veel uitingen wordt het effect van outdoor minder. Naast kwantiteit is kwaliteit ook belangrijk. maar ja, ik realiseer me dat dat nogal subjectief is. Wat de een mooi vind, wordt verafschuwd door de ander. Binnenstad dus zeker niet outdoorvrij, maar let op kwantiteit en kwaliteit.
Annette Reijersen van Buuren | Manager Merk, Marketing & Communicatie CPNB | Communicatievrouw van het jaar 2019

Dit artikel stond in MarketingTribune 06, 2020. De foto van Jean-Paul Schaddé van Dooren is van de hand van Samuel van Leeuwen.

Lees ook:

MarketingTribune 05 2020: 'Merk zonder podcast is kansloos'
MarketingTribune 03 2020:  'Bij een pitch mag de marketeer maximaal drie bureaus uitnodigen'
MarketingTribune 02 2020: 'Marketing hoort thuis in de boardroom'
MarketingTribune 16: 'Digital transformation is een non-issue'
MarketingTribune 12: 'Retouren zijn de doodsteek voor online'
MarketingTribune 09: 'Marketeers vertrouwen te veel op consumer insights'
MarketingTribune 08: 'Buitenreclame is zo saai'
MarketingTribune 07: 'Ik wil een in-house creatief team'
MarketingTribune 06: 'Ik zou als merk nooit op een festival gaan staan'
MarketingTribune 05: 'Voice is dodelijk voor FMCG-merken'