[column] Hulde aan de hobbyprojecten

Deze zomer zag een hobby-explosie. Eigenlijk waren we voorheen best lui, en met ‘we’ bedoel ik mensen in de randstad. Kroegen, events, musea, theaters; er is altijd iets te doen. Maar met een grote dikke streep door al deze gefaciliteerde entertainment, moesten we zelf aan de bak. En mensen werden creatief. Elke stoep werd een terras. Families zaten weer rond de eettafel spelletjes te spelen. We hielden karaoke-feestjes via Zoom. En er werd, eindelijk, weer heel wat afgehobby’t.

Ik stofte mijn camera af, die ik normaal alleen meeneem op vakantie, en ging elk vrij uurtje de straat op. Van een uitgestorven Centraal Station tot de bloemetjes en bijtjes van heel dichtbij in het Beatrixpark. Ik leerde mijn stad beter kennen. Fotografie gebruikte ik om mijn huis te ontsnappen en het heeft me ook veel geleerd, zoals kijken naar geheel en de details, en nadenken over het verhaal en compositie. Die skills kan ik op kantoor weer gebruiken als ik een powerpoint-presentatie in elkaar moet fietsen, want ook die hebben een goed verhaal en compositie nodig. En fotografie leert mij geduld. Het juiste moment afwachten. Iets wat in elke situatie goed van pas komt.

Deze zomer heb ik ook mijn debuutroman gepubliceerd, Het Pandapunten Spaarsysteem. Een romantische komedie over seks, liefde, vriendschap en gebrek aan seks (een pandapunt is één maand geen seks). Het boek heb ik vorig jaar geschreven, maar is nu opeens heel relevant. Een pandapuntje is namelijk snel gespaard in de nieuwe anderhalve meter-samenleving.

Ik begon vorig jaar achter een ouderwetse typemachine, maar miste toch al snel de autocorrect. Een paar maanden later had ik driehonderdzestig pagina’s. Voor de cover heb ik zelf zo’n zestig panda’s getekend. Het ebook is nu beschikbaar en met de opbrengsten wil ik de publicatie van de hardcopy crowdfunden. Het schrijven an-sich was leuk maar het leerzame kwam eigenlijk pas erna, namelijk ‘om hulp vragen’ en ‘zelfpromotie’.

Steek je hand op als je netwerken en het om hulp vragen van mensen die je vaag kent ongemakkelijk vindt. En steek nu je andere hand op als je, als iemand jou om hulp vraagt, nooit te beroerd bent om te helpen. Goed, geef jezelf een high-five. Ik merk aan de reacties op mijn roman, dat iedereen bereid is om met me mee te denken of te helpen. En toch vind ik het moeilijk om snoeiharde zelfpromotie te doen. En juist weten hoe je jouw connecties goed inzet, is zo waardevol in je werkleven.

Een hobby kan aan de wieg staan van een nieuw initiatief of samenwerking, je vergroot er je netwerk door en je oplossend vermogen. Of je ontwikkelt een specifieke skill. Als je op zoek gaat naar een nieuwe hobby, bedenk dan eerst waar je plezier uit haalt OF waar je moeite mee hebt. Vind je spreken voor publiek spannend, denk dan aan amateurtheater. Hou je van design maar ben je er niet goed in, doe dan een schildercursus. Karaokefans worden beter in presenteren, en mensen die hele ingewikkelde reizen maken worden beter in organiseren.

Uiteindelijk zijn we allemaal denkers en makers, de één mag op kantoor iets meer denken, de ander moet iets meer maken. Hoe meer we met beiden in touch zijn, hoe beter we elkaar begrijpen EN hoe eerder we tot unieke ideeën of oplossingen komen.

Vind je het nou echt moeilijk een nieuwe hobby te ‘bedenken’, ik denk met liefde met je mee. Ohh en koop even m’n boek, help jij me een stapje dichter bij mij droom van een hardcopy versie van Het Pandapunten Spaarsysteem.

Rose Zandvliet
Concept & Strategy Director Talpa Network

Verder lezen
* Het Pandapunten Spaarsysteem > klik hier
* Uitgestorven Centraal > klik hier
* Van heel dichtbij > klik hier