[column] A perfect storm

Als bemiddelaar van medewerkers (woketaal voor personeel) voor de reclamewereld merk ik dagelijks dat er tekort is aan goede mensen die aan de slag willen bij de bureaus. Maar waar komt dat gebrek aan goed personeel toch ineens vandaan? Of is het helemaal niet ‘ineens’? En hadden we dit tekort al langer kunnen zien aankomen?

Ten opzichte van vorig jaar gaat het een stuk beter met de reclamebureaus. De omzet stijgt gemiddeld zo’n 16% en daarvoor zijn handjes nodig. Sinds 2010 groeit het aantal banen bij de bureaus met zo’n 2,5% per jaar, een ontwikkeling die in 2020 (corona!) natuurlijk even stopte. De economie leefde op in het tweede kwartaal van 2022, de reclame ging mee. Een nieuwe coronacrisis zal er wel weer komen, maar als er naar verwachting geen strenge lockdown meer komt, zullen de gevolgen te overzien zijn. Geen reden tot doemdenken, dus.

Wat er precies op personeelsgebied gebeurt, kan ik niet gemakkelijk achterhalen. Er is sprake van uitstroom van ouderen, en voldoende instroom lijkt niet meer gegarandeerd. Als we dat combineren met een toenemende vraag naar personeel, begrijpen we dat we in een perfecte storm zitten.

Allereerst kijk ik naar de instroom. Minder toetreders op de arbeidsmarkt dan vroeger zijn geïnteresseerd in de reclame, zo lijkt het althans. Tekenend vind ik een interview met de recruiter van freelancecollectief Qommunity: Marije Jansen. Haar wordt gevraagd aan welke opdrachtgevers ze graag haar Qollega’s wil verbinden. Haar antwoord: "Opdrachtgevers die hun cultuur hoog in het vaandel hebben natuurlijk! Denk aan Tonychocolonely en Coolblue, dat zou echt heel vet zijn. Zij snappen wat cultuur inhoudt en dat je daar iedere dag aan moet werken. En hoe dit dus het juiste talent aan kan trekken." Een antwoord dat menige bureaudirectie toch even doet schrikken. De communicatie-freelancers van Qommunity gaan in eerste instantie dus niet naar reclamebureaus.

Met ‘cultuur’ wordt gedoeld op organisaties die hun mensen op nummer 1 zetten. Met de opkomst van GenZ en de Millenials is het voor de hand liggend dat we ons richten op, en aanpassen aan een nieuwe arbeidsgeneratie. Die nu eenmaal een andere werkmentaliteit heeft dan de voorgaande generaties. Maar bij nog heel veel bureaus staat het werk met stip op 1, de mensen komen later.

Ook corona heeft de werkvloer veranderd. Het lijkt wel of er minder mensen aan het werk zijn dan voor de pandemie. De mensen die werken, hebben beleefd wat thuiswerken is en zullen deze verworvenheid als een recht claimen. Om daar al het werk te kunnen verzetten dat hun overbelaste organisatie van hen vraagt. Maar als het ze teveel wordt, ligt het risico van ‘quiet quitting’ op de loer: de prikklokmentaliteit, waarbij je doet wat je kan doen tussen 9 en 5 maar dan ook echt niet meer. Geen extra taken, geen overwerk meer. Een trend die niet echt goed aansluit op het arbeidsethos van de bureaus.

Waarom moeten we in de reclamewereld ons dit allemaal aantrekken? Heel simpel: degene die zich het best aanpast aan al deze nieuwe omstandigheden, zal het makkelijkst personeel krijgen. En houden.

Vincent Mispelblom Beyer

beeld: Campaign Creators / Unsplash

Lees ook: MT Dossier Personeel: 'Oplossen tekort vereist meer dan zak met geld'