Schransen voor Afrika

Veel groter gaat het contrast met de luxe festivals van tegenwoordig niet worden. De frietkraam heet nu foodtruck. Frituur en pils hebben plaatsgemaakt voor glutenvrije qinoaburgers met kokoswater. Groupies zijn ineens Foodies. Sjouwen met gitaarversterkers is nu rollen met keukens. En Jan Smeets is verdrongen door de razend populaire tv-kok Julius Jaspers. Het festival is geëvolueerd in een vreetfestijn waarin cultureel optreden slechts nog een hinderlijke onderbreking van de maaltijd is.

Rollende Keukens, Slowlands, Foodstock, Foodtruck Festival, Butchers Heaven, Utrecht Kookt, Amsterdam Kookt.. Met meer dan 1.500 foodfestivals is Nederland de Romeinen voorbij. En het foodvirus breidt zich razendsnel snel uit. V&D zakte weg in een moeras der ellende maar La Place bleef fier overeind. Als Shell en de NS verstandig zijn, concentreren ze zich ook volledig op food, en doen die gekke pompen en treinen morgen nog de deur uit. In de marketingwereld is het heel normaal om over te stappen naar aanpalende markten en producten. Philips ging van gloeilampen via elektronica naar mri-scanners. Lamborgini van tractoren naar sportwagens. En een Belgische vliegmaatschappij lijkt momenteel gered te worden door een taxibedrijf. Misschien iets voor Ajax, die foodbusiness. Want wie wil overleven, moet in beweging blijven niet waar.

Maar de decadentie is aan onze Ethiopische vrienden echt niet meer uit te leggen. Prima dat we ons aan schranspartijen te buiten gaan. Prima dat foodfestivals financieel binnenlopen. Maar samen spelen is samen delen. Voor elk hapje hier, doneren we voortaan een hapje daar. Hier een buikje, daar een buikje. Geïnspireerd door Bob Geldof koersen we af op het het eerste benefiet foodfestival ter wereld. Bob wordt Julius. En Live Aid wordt Live Eet.

(bron: Het Parool)