Onmiddellijk lezen en doorsturen!!!

Adverteerders ontdekken de kracht van nepcampagnes.

Adverteerders volgen de effectiviteit van deze nepberichten met grote belangstelling. Niet in de laatste plaats omdat normale reclame met steeds grotere argusogen wordt bekeken. Voor colporteurs gaat de deur allang niet meer open. Mailings stuiten op nee-nee-stickers. Commercials komen er bij Netflix niet in. En adblockers houden ongewenste internetreclame buiten de deur. Ten einde raad proberen reclamemakers daarom ook maar eens een nepcampagne, een hoax. In de hoop vermomd met pruik en plaksnor de huiskamer wel binnen te komen.

Klassieker blijft de Grote Donorshow waarin een doodzieke donor uit drie nierpatiënten moest kiezen. De hele wereld kwam in opstand maar na afloop ging BNN op de schouders, niet in de laatste plaats omdat er 12.000 nieuwe Ja-donoren werden geregistreerd. Het goede doel heiligde de middelen. Ook het filmpje van een Duitser die huisraad inclusief laptop en auto doormidden zaagde, ging de wereld rond. Het bleek een marketingstunt om mensen in scheiding naar een advocatencollectief te trekken. Op Youtube verscheen een video met de droom van iedere man: een vrouw met drie borsten. De site Snopes.com beoordeelt bizarre verhalen en ontmaskerde de dame die met haar gephotoshopte voorgevel gratis publiciteit zocht voor haar massagesalon.

Camouflagereclame is lachen voor de makers - die piesen in hun broek - maar de doelgroep kan zich zwaar in de maling genomen voelen en hun merk collectief ontvolgen. Want wat is er erger dan bedrogen worden door je beste vriend. Daarbij worden we ook een beetje paranoïde en zien het inmiddels overal hoaxen. Wie zegt ons dat de Zwarte Piet discussie geen prank is van de Nederlandse Schoorsteenvegersbond? Zit er soms een candybar achter de mislukte Marslanding? Die kunstgraskorrelkletspraat is vast van Michelin. En de graancirkels, zijn die dan toch van Bolletje??

Een publiciteitsstunt van Michelin?

Deze column verscheen ook in Het Parool.