Dopper vraagt in Rio aandacht voor plastic problematiek

Botafogo staat bekend als een van de meest vervuilde baaien ter wereld. De Plastic Madonna laat zien wat er gebeurt als plastic in de zee verdwijnt: chemicaliën die worden gebruikt bij de fabricage van plastic, kunnen vrijkomen wanneer zulk materiaal het darmstelsel van zeedieren passeert. Van vrijwel alle diergroepen is inmiddels bekend dat ze plastics naar binnen krijgen. Zwerfafval komt zo, bijvoorbeeld via vis, ook in onze voedselketen terecht.

Merijn Everaarts, oprichter van Dopper: ‘Met name in Rio is de hoeveelheid zwerfafval overweldigend. We organiseren er beach clean-ups om het wereldwijde probleem onder de aandacht te brengen bij de lokale bevolking. De Plastic Madonna is de belichaming van deze problematiek. Het is geen “ver van je bed”-probleem; plastic in onze voedselketen betreft ons allemaal.’

Thekla Reuten
De Nederlandse kunstenaar Peter Smith - tevens ook initiatiefnemer van Stichting Klean - is de geestelijk vader van het Plastic Madonna-project, wat ook onderdeel is van het World Project Plastic Madonna. Hij vond actrice Thekla Reuten - zelf onlangs moeder geworden - bereid om model te staan. De Braziliaanse kunstenaar Eric Fuly heeft de Plastic Madonna in Rio op aanwijzingen van Peter Smith vormgegeven en heeft deze daar met zijn team gebouwd.

Thekla Reuten: ‘Ik wil initiatiefnemers als Dopper helpen om mensen en bedrijven bewust te maken van het feit dat we massaal ons gedrag moeten veranderen, plastic zit in minideeltjes in de voedselketen, in vis, in bier en ja zelfs in je borstvoeding. Prachtig idee, deze reuze Madonna met kind van gerecycled plastic. Plastic verdwijnt niet vanzelf, het moet gerecycled en opgeruimd worden. Dat kunnen we zelf!’

Feiten en cijfers
Dr. Jan van Franeker, onderzoeker bij Imares te Wageningen UR: ‘Jaarlijks komt er vanaf land ongeveer 8 miljoen ton plastic in zee terecht. Over de afgelopen jaren gaat het dus om tientallen miljoenen tonnen. Toch vinden we drijvend in zee in totaal niet meer dan ongeveer een kwart miljoen ton terug. Waar de rest blijft, is een groot raadsel. Mogelijk veelal stukgebroken tot kleine microplastics die gegeten kunnen worden door de kleine organismen die weer de basis vormen van voedselketens waar ook de mens van afhankelijk is.’

In 33% van de magen van kabeljauw gevangen in het Engelse Kanaal werden plastics aangetroffen. 36% van de onderzochte consumptievissen die in het Engelse Kanaal gevangen waren, had plastic in de maag. Van Noorse kreeften, gevangen ten westen van Schotland, had 83% plastic draden in de maag en bijna alle Noordse stormvogels uit de Noordzee (± 95%) hebben plastic in de maag. Gemiddeld gaat het daarbij om meer dan 30 kleine stukjes per maag, samen goed voor ruim 0.3 gram plastic per vogel. Dat lijkt misschien niet veel maar als je dat naar een vogel op mensen-formaat vertaalt, heb je het over een lunchtrommel vol plastic, per vogel.