[DDW 1] Dutch Design Week heeft een nieuw logo

Dutch Design Week refereert met het nieuwe logo aan de klassiekers en wijst daarmee tegelijkertijd naar een toekomst van variatie en experiment.

Evolutie beeld- en woordmerk Dutch Design Week

Het oorspronkelijke beeldmerk werd in 2005 ontworpen door ontwerpbureau Volle-Kracht in Eindhoven in samenwerking met Johan Moorman, die er destijds stage liep. Het beeldmerk van de tulp is in al die jaren hetzelfde gebleven, maar het logo - de combinatie van het beeld- en woordmerk - is in 20 jaar een paar keer veranderd. Tot 2015 stonden de woorden ‘Dutch Design Week Eindhoven’ onder elkaar geplaatst, onder het beeld van de tulp. In 2015 plaatste Fabrique de woorden naast elkaar, in lijn met het beeldmerk. In 2020 verdween Eindhoven uit het logo en werd het geheel nog wat verder aangepast door Yorit Kluitman en Johan Moorman.
In die eerste jaren was er een duidelijke relatie tussen het logo en de overige huisstijlelementen, zoals kleur en de vormtaal, maar het beeldmerk van de tulp raakte in de laatste jaren geïsoleerd. In vorm, want niks in de huisstijl had nog een verbinding met het beeldmerk, maar ook inhoudelijk, want de Hollandse tulp gaat tegenwoordig niet over nationaliteit, maar over mentaliteit.
Het bestaande beeldmerk van de tulp doet denken aan de monumentale typografie van Jurriaan Schrofer en Wim Crouwel in de jaren zestig. Zij experimenteerden met het deconstrueren van traditionele lettervormen om die vervolgens weer samen te voegen tot nieuwe letters, al dan niet op basis van een grid. In zijn affiche voor een tentoonstelling over Edgar Fernhout in het Van Abbemuseum in 1963 laat Crouwel hoofdletters en spaties weg, waardoor een homogeen woordbeeld ontstaat. De letters zijn opgebouwd uit identieke rechthoeken en kwartcirkels, strak gepositioneerd in een stramien.

Schrofer deed iets vergelijkbaars in zijn onderzoek naar typografie en vormtaal waardoor ‘de tekst het beeld en het beeld de tekst’ werd. Het stelde hem in staat boodschappen te verbergen in ogenschijnlijk abstracte beelden.
In vergelijking met de vormen waaruit het beeldmerk van DDW gevormd is, zijn de letters van Crouwel en Schrofer spannender. Door schijnbaar onlogische inkepingen, wiggen en bogen worden ze eigenwijzer en daardoor ook eigener en herkenbaarder.¹

Dutch Design Week terug naar de klassiekers

Dutch Design Week besloot om terug te gaan naar die klassiekers. Vreemd genoeg om daarmee recht te doen aan de eigenzinnigheid van het festival en, even paradoxaal, om daarmee een instrument te creëren waarmee het festival invulling kan geven aan zijn kernwaarden: scherp, avontuurlijk, experimenteel en magisch. Het logo wordt zo een prachtig verbindend symbool tussen het rijke Nederlandse ontwerpverleden, de 20 jaar van de Dutch Design Week en de ambities voor de komende jaren.
Crouwel zou het daarmee eens zijn geweest, vermoed ik. In zijn rede voor de aanvaarding van het hoogleraarschap Industriële Vormgeving aan de Technische Universiteit in Delft Vormgeving - door wie? in 1973 zegt hij: ‘We zullen moeten zoeken naar heldere modulaire structuren ten behoeve van de vormopbouw. Dit geeft de duidelijkste mogelijkheden voor flexibiliteit, variabiliteit, schakelbaarheid, aanvulbaarheid en afbreekbaarheid.’

‘Een sterke modulaire basis laat ruimte voor experiment en variatie’

In andere bewoordingen: een sterke modulaire basis laat ruimte voor experiment en variatie. Het door Thonik ontwikkelde logo komt samen met een helder systeem voor ordening. Logo, vormtaal en grid vormen samen een sterke en herkenbare basis.

Ontwikkeling huisstijl DDW nog in volle gang

De ontwikkeling van de huisstijl is op dit moment in volle gang. Het belangrijkste daarbij is de ontwikkeling van de huisstijlletter, waaruit het logo gevormd is. De letter die Crouwel ontwierp voor het affiche van Fernhout is immers nooit als volledig alfabet ontworpen, dat wil zeggen niet door Crouwel zelf en ook niet in zijn geest. Er waren slechts dertien letters beschikbaar en geen cijfers en ligaturen. Dit complete alfabet wordt nu ontworpen door Thonik in samenwerking met The Foundry Types, de letterstudio van Stuart de Rozario en David Quay. Quay was goed bevriend met Wim Crouwel en zij werkten vanaf 1996 samen aan het digitaliseren van zijn experimentele letterontwerpen.²

Het volledige Fernhout-alfabet zoals ontworpen door The Foundry Types in samenwerking met Thonik.
Naast het logo wordt uiteraard ook nog gewerkt aan het kleurenpalet, een tweede huisstijlletter - de Suisse – en de toepassing van de huisstijlelementen op alle mogelijke communicatiemiddelen. De basis van de stijl kun je nu al zien in de Open Call van het festival, waarin Dutch Design Week ontwerpers nodigt om zich aan te melden voor de 2021-editie van het festival dat op 16 oktober begint.

¹De observaties komen uit de voordracht ‘Esthetiek en ethiek in het werk van Wim Crouwel’ door Hugues Boekraad ter gelegenheid van Crouwels 80e verjaardag.
²De Fernhout is binnenkort in licentie beschikbaar via The Foundry Types.

Roel Stavorinus RM, zelfstandig merk- en designstrateeg, eigenaar van Melvin Day | strategiepartner voor organisaties en creatieve bureaus en voorzitter van de Nima Brand Design Community.