Appie, wees gewaarschuwd!

Voor een volle ijskast moesten de bewoners voortaan afreizen naar een naburig dorp, enige kilometers verderop. Geen ideale situatie. In plaats van te treuren besloten de dorpelingen in actie te komen. Was het niet een idee om zelf een buurtsuper te beginnen? Een werkgroep moest inventariseren of er binnen de gelederen voldoende animo bestond voor zo’n opmerkelijk initiatief.

Gezien de grootschalige bereidwilligheid werd de coöperatie Dorpswelzijn opgericht. De leden legden ieder eenmalig 50 euro in. De Spar werd om een bedrijfsplan gevraagd. Vrijwilligers knapten het oude winkelpand op en gingen zelf de zaak runnen. En dat doen ze nog steeds. De schoonmakers, vakkenvullers en kassamedewerkers werken er allemaal voor hun plezier. De enige betaalde kracht is de bedrijfsleider.

De winkel bestaat volgend jaar een decennium en is nu groter dan toen. Er wordt keurig quitte gespeeld. De belangrijkste winst is dat de zaak de inwoners bij elkaar brengt en houdt. Het is een supermarkt waarin iedereen elkaar kent. En helpt. Indien nodig brengt de dorpsgrutter – in tegenstelling tot Appie - de boodschappen gratis aan huis. Zo kan het dus ook.

Laat dat er dus niemand van weerhouden om het heft in eigen handen te nemen. Op welk gebied dan ook. Neem de energiesector. Er zijn in ons land momenteel drie- tot vierhonderd energiecoöperaties die staan te springen om hun eigen stroom op te wekken. Dankzij het Nationaal Energieakkoord krijgen ze nu eindelijk groen licht.

Ook als het om de ontwikkeling van nieuwbouw gaat, hoeven we niet bij de pakken neer te zitten. De terugtrekkende beweging van woningcorporaties op de onderkant van de huurmarkt stimuleert tal van gemeenten om hun eigen woningbedrijf in ere te herstellen. Eens te meer een bewijs dat marketing van de markt is. En de markt is van iedereen. Het beloven spannende tijden te worden.