Bakjes en zakjes: van z'n leven niet

... zo'n nog onbevangen jonge groep komt met heel andere waarnemingen aanzetten dan een jaarlijkse bezoeker. Zoals ik. Tijdens een trendrondje liepen ook twee studenten uit die groep mee. Beiden zo rond de 21 jaar, in de overgang van millennial naar 'generatie Z'.

Op mijn vraag wat voor hen het belangrijkste onderwerp voor hun onderzoek op deze beurs was, kwam daar duurzaamheid als antwoord uit. Natuurlijk, dat had ik bij deze leeftijdsgroep zelf ook kunnen bedenken.

Verpakking is voor hen - na de verspilling van het eten zelf - de grootste verspiller; verpakking symboliseert voor hen het tegengestelde van duurzaamheid. Verpakking haalt voor hen de duurzaamheid van het agf-aanbod echt naar beneden.

Wat is wel en wat is niet nodig? Daar ontspon zich de discussie.

Spinazie willen ze wel in een verpakking Ben je de zoveelste klant die in de losse spinazie in een zo'n krat graait, dan heb je toch wel een lekker gekneusd zooitje en het is ook nog maar de vraag of die eerdere klanten wel schone handen hadden.

Maar neem nu de nieuwe portieverpakking van blauwe bessen. Vier porties van 75 gram, elke portie in een plastic bakje. Zouden jullie ze kopen? 'Nee!', was het eenduidige antwoord. Want wat is het nu voor werk om een grote bak bessen over een paar kleinere bakjes te verdelen? Minder milieubelasting en je bespaart geld.

En zo'n handig aluminiumschaaltje dan, met groenten om te grillen of met aardappeltjes om te roosteren door ze met het bakje erbij in je oven te schuiven? Weer: geen denken aan. Het idee alleen al om zo'n aluminiumschaaltje na gebruik te moeten weggooien, geeft hun een heel naar gevoel. Onnodige verspilling van geld én materiaal.

'Dit gaat wel over als ze straks geld gaan verdienen’ denkt u dat misschien? Ik denk dat u het dan bij het verkeerde eind heeft. Deze generatie ontwikkelt een totaal ander waardepatroon. Convenience is voor hen vooral kapitaalvernietiging. Vernietiging van hun eigen kapitaal (als ze het zouden kopen), maar ook vernietiging van een collectief symbolisch kapitaal: in de vorm van milieu-aantasting.

Bedenk daarbij dat deze generatie bewust minder vlees eet, en over enkele jaren ook de beeldbepalende groep zal zijn als het om de consumptie van agf gaat. Deze generatie zal niet alleen in het assortiment heldere keuzes maken, maar ook in de formules: tussen de formules die wél en niet hun duurzaamheidswensen inwilligen.

Dat is wel iets om nu al over na te denken. Ik zou zeggen: doe na wat ik op die beurs meemaakte. Neem zulke jonge mensen een keer mee naar een van uw winkels en vraag wat hun opvalt.

Anneke Ammerlaan
food&retail trendwatcher en marketingstrateeg

fotocredit: Thomas Gamstaetter on Unsplash