To share or not to share: Een reflectie op het #dagelijksleven

Wat is het waard om te delen?
De oproep om mee te doen met het één-daagse experiment was mijn reactie op het debat waarin gesteld wordt dat Facebook een geënsceneerde, gecensureerde weerspiegeling van de werkelijkheid geeft waarin iedereen een perfect, succesvol en gelukkig leven leidt. Als we Facebook zouden geloven zou iedereen behalve wijzelf aan de lopende band onder verkeersovertredingen uitkomen, fantastische verjaardagspartijtjes organiseren en er altijd abfab uitzien op feestjes. Minder glamoureuze momenten zoals het afsluiten van een nieuwe zorgverzekering of gewoonweg de vaatwasser inruimen, zouden niet voorkomen. Ik vind dat er niks mis is met het feit dat we met z’n allen structureel verzuimen de dagelijkse momenten vast te leggen en met elkaar te delen. Sterker nog, het valt ook wel mee hoeveel van die eerdergenoemde “perfecte” momenten er op een gemiddelde dag gedeeld worden. Een blik op mijn Facebook leert mij dat hetgeen gedeeld wordt hoofdzakelijk content van derden is. Denk aan filmpjes, actualiteiten, artikels of ander materiaal die ons aanspreekt omdat we het tof, inspirerend, leuk, grappig vinden. Kijk zelf maar eens op je eigen Facebook nieuwsoverzicht. Dit leert mij dat wij Facebookers inmiddels het platform prima op weg helpen in een evolutie van een moet-je-mij-zien- naar een moet-je-nou-zien-medium.

De highlights uit het experiment
De hashtag laat zien wat we beschouwen als het dagelijks leven. In de regel zijn dit dus de minder share-waardige momenten. Welke zijn dit in de praktijk? Wat blijkt, dit zijn veelal de routineuze momenten. Tot nu toe niet zo verrassend. Wat wel opvallend is, is dat de posts vrijwel allemaal netjes onder te verdelen zijn in een viertal categorieën:
a. Van en naar het werk;
b. Koffie;
c. De werkplek;
d. Het toiletbezoek.

Kennelijk is het een breed gedragen gevoel dat deze specifieke kleine gebeurtenissen rondom de werkdag als onderdeel van het dagelijkse routine worden ervaren, en dus het dagelijks leven kenmerken. Dit bevestigt mooi de context van de reguliere Facebook content die gekenmerkt wordt door bijzondere gebeurtenissen die alles behalve dagelijks voorkomen. Wederom maak ik graag van deze gelegenheid gebruik om mijn appreciatie te uiten voor het feit dat we enkel die unieke gebeurtenissen delen en niet de futiele details. Opmerkelijk detail: het dagelijks leven duurt tot omstreeks vier uur in de middag. Vanaf dat moment zakte de traffic in als een mislukte soufflé. Hieruit leid ik twee dingen af. 1. Dat ik niet de enige ben die vaak in de laatste helft van de werkdag ongemerkt in de turboconcentratiemodus schiet (waardoor logischerwijs het posten van updates automatisch alle prioriteit verliest); en 2. Dat de avond, hoewel intrinsiek onderdeel van het dagelijks leven, in de regel minder routine kent dan de werkdag.

Gin Tonic
Verfrissend was het experiment in mijn ervaring wel. Voor een keer won de muffe instantkoffie het van de after work gin-tonic en kreeg ik voor het eerst te zien hoe de werkplek van mijn Facebook vrienden eruit ziet. Al was de belangrijkste les voor mij dat de gewoonte om de wereld op Facebook zo mooi mogelijk te presenteren wel heel diepgeworteld is. Ik kreeg dit inzicht toen ik mezelf erop betrapte dat ik bij iets simpels als een wasmachine fotograferen, mezelf in mijn kleine badkamertje in de meest onmogelijke posities wrong om “de beste hoek” te vinden. Zucht. Doe mij nu maar die GT.

Wat deel jij voornamelijk online? Ofwel, wat maakt iets het voor jou waard om te delen via social media? Join the conversation: @karlijnonline.

Karlijn Marchildon
strateeg XXS