Hallo televisie, je bent zelf het tweede scherm!

 *Bliepbliep*
Mijn iPhone licht op. Eén nieuw WhatsApp-bericht van een vriend. Ik lees het en besluit nog geen antwoord te sturen, eerst even verder met scrollen door de nieuwsfeed. Terwijl ik weer helemaal bij ben op Twitter, hoor ik de presentator op tv zeggen dat de kijker thuis het tweede scherm erbij kan pakken en mee kan doen met de volgende spelronde. Het tweede scherm, hij zegt het echt. Nu is het programma opgenomen en kan hij niet zien wat er zich in de huiskamer van de kijkers afspeelt, maar als dat mogelijk was had de programmamaker gezien wat steeds meer mensen ervaren. Tablets en smartphones zijn geen tweede scherm,
de televisie is het tweede scherm geworden.

Zeven nieuwe tweets
In de korte tijd dat de tv de aandachtsstrijd wint ten koste van het eerste scherm, zijn er zeven nieuwe tweets bijgekomen. Cynisch genoeg gaan drie ervan over het tv-programma dat ik zit te kijken. Ik besluit me te mengen in de discussie en antwoord op één van de berichten. Mijn mening wordt gevormd door wat ik op de achtergrond opvang uit de
speakers van de televisie. Dan is het hoog tijd een bericht terug te sturen via WhatsApp, want die vriend wacht al vijf minuten op een antwoord.

Muziek
Ik hoor muziek, de aftiteling van het tv-programma loopt. De winnaar van de quiz op het tweede eerste scherm wordt onderin beeld bekendgemaakt en inmiddels heb ik al tien mooie foto’s voorbij zien komen op Instagram die mij doen verlangen naar verre bestemmingen over de hele wereld. Ik pak m'n laptop erbij, zet de tv uit om me in alle rust te kunnen concentreren en check verschillende reissites op zoek naar vliegtickets.

En tijdens het dagdromen door denk ik af en toe aan de tv-makers
die hun hoofd breken over de vraag hoe ze de consument van hun eerste scherm weer bij het tweede (tv) scherm kunnen krijgen...