Waarom is Herman de Kiphaan zo populair?

Het is werkelijk liefde op het eerste gezicht. Herman gaat mee naar buiten, lost mee tien-stukken-puzzels op (ja ja, en pas 2 he, die kleine meid!) en neemt af en toe een hapje yoghurt als papa of mama niet kijken. Allemaal dikke pret. Totdat het beest ook mee naar bed moet. Nee zeggen is geen optie, want het was al een lange dag. Lekker instoppen die twee, een speen erin en kus erop. Heerlijk, dat moment dat ze weer veilig en opgespeeld in haar schone bedje ligt. Goddelijk, todat ze zich in haar favoriete slaapstand woelt en daarmee Herman's kukelknop activeert. ‘Kukelekukeleku’ schalt het door de kinderkamer. Een tweede kukeleku wordt terstond gevolgd door een schrille kinderstem. Schril, maar met operapotentie zeggen de buren van twee huizen verder.

De plotselinge populariteit van Herman bij mijn dochter verwondert me oprecht. Haar hele kamer ligt vol met knuffels. Grotere, mooiere, zachtere en vooral ook duurdere. Zelf een levensechte mantarog, die kom je nauwelijks nog tegen in de wereld van pluche vrienden. Waarom is het dan toch steeds weer Herman die van haar gunsten en aandacht mag genieten? Wat brengt hij op tafel dat de anderen laten liggen?

Ik heb het haar gevraagd. Het antwoord was simpel. “Kipje is lief”. Is hij liever dan Leeuw of Aap, vroeg ik vervolgens. “Hij is anders” zei ze met een eerste glimp van onbegrip in haar peuterogen en vertrok huppelend naar de tuin.

Hij is anders. Hij is noch kip noch haan. Hij heeft een kukelknop en is felgeel gekleurd. De amateur-psycholoog in mij schrikt wakker en stelt direct en doelvast de diagnose: hij is populair omdat hij anders en daarmee zichzelf is. Wauw, kunnen we daar dan ook wat van leren, schiet er door mijn hoofd. Is dit wellicht zo’n ‘gamechanging’ inzicht dat ik ook naar mijn eigen identiteit en die van onze klanten kan vertalen? Een bewijs in het kleine alledaagse dat het mantra van mijn bedrijf, ‘Wees trouw aan jezelf, dan ben je op je best. Als mens en als merk’, zelfs voor knuffels geldt?

Ach, misschien moet ik wat minder werken. En voor mijn collega’s die komende week een Gouden Leeuw ophalen in Cannes nog even het volgende.

Afgelopen week is Herman op vakantie per ongeluk blijven zitten in de trein van Nice naar Marseille. Zij was ontroostbaar, hij waarschijnlijk verlost van een benauwende kiphaan-peuter relatie. Een enkele reis naar de Franse Riviera met mogelijkheid tot creatieve losbandigheid in Cannes zal zijn besluit hebben bekrachtigd. Zie je straks een Kiphaan huppelen op de Boulevard de la Croisette, twijfel niet aan jezelf. Kiphanen bestaan wel degelijk.