[column] De blunders van het Grote Marketingcongres

Als je aankondigt dat je een GMC19 houdt, dan moet je volgens mij marketing ook groot maken en niet zoals in deze editie piepklein. En dat is ook direct mijn grote bezwaar. Uiteraard begrijp ik als geen ander dat je sponsors het podium moet geven, want zij brengen per slot van rekening het geld mee, maar betekent dit dat je ze allemaal moet laten opdraven en ook nog eens slecht gebriefd? Marketeers willen leren van andere marketeers, kennis delen en netwerken. Dan moet je ze wel iets geven om geïnspireerd te raken.

Marketing was wat mij betreft de grote afwezige op het jaarlijkse Grote Marketing Congres

Ondernemers

Waar het GMC19 de plank volledig missloeg, is juist het ontbreken van waardevolle marketingverhalen. Ik ga niet op de details van alle onderdelen in van het programma, want natuurlijk waren er af en toe best marketinggerelateerde hoogtepuntjes, maar overall was het bedroevend slecht. Als het congres zou zijn georganiseerd door BNR en FD onder de noemer ‘Succesvol ondernemen’ dan had het geloofwaardiger geweest. Ga maar na. Rituals-rasondernemer Cloosterman vertelde zijn successtory in geuren en kleuren, maar het woord marketing viel niet één keer in positieve zin: ‘We worden een global brand zonder poen voor marketing.’ Zijn boodschap: houd je niet aan de regels, maak ze zelf. Christiaan Boer van Bergman Clinics had 20 minuten lang één groot reclameblok voor zichzelf gecreëerd zonder maar een syllabe over de marketingstrategie van de nieuwe dokters. Het dubbelinterview met de blauwe fietsbandbedenker Steven Uitentuis en het groene scooter Felyx orakel Quinten Selhorst ontsteeg nergens het niveau van studentikoos gekeuvel over ‘lekker voor jezelf beginnen’. Hoe dagvoorzitter Diana Matroos - toch niet de minste - ook sleurde en trok, het interview kwam niet van de zolderkamer. Zelfs de vragen uit de zaal bleven braaf en niet marketinggerelateerd: ‘Kun je ook reclame plakken op de fiets of scooter?’  

Het dubbelinterview met de blauwe fietsbandbedenker Steven Uitentuis en het groene scooter Felyx orakel Quinten Selhorst ontsteeg nergens het niveau van studentikoos gekeuvel over ‘lekker voor jezelf beginnen’

EO

Slaven Mandic van de TMG - pardon: Mediahuis - was net benoemd tot director advertising. Hij hield een betoog over menselijkheid in het vak en riep de aanwezigen op om toch vooral weer eens met elkaar te gaan praten. Gewoon van mens tot mens. Zijn presentatie was nota bene aangekondigd als M-talk. De media-industrie is verworden tot een slinkse slangenkuil waarin men elkaar beloert en bevecht op leven en dood. Als er al ergens opzienbarende verandering - het thema van het congres - gaande is, dan is het wel in de media-arena. Een gemiste kans om het medialandschap in al zijn apocalyptische vormen te duiden voor de aanwezige marketeers. Natuurlijk is het goed om menselijk te zijn en blijven, maar voor dat soort sessies ga ik wel naar de EO Familiedag.

En dan de great American Budweisershow van marketeer Julie Yufe, die losjes vertelde over de duurzaamheidspropositie van de King of Beers. Bud is begaan met de mensheid (rampenbestrijding met blikjes water) en met het milieu (investeren in groene stroom), maar hoe ze Heineken gaan verslaan met een slimme Hollywood-achtige marketingaanpak bleef totaal onzichtbaar. Matroos riep nog stoer dat Yufe om de hete brij heen danste, maar het mocht niet baten. Zelfs na drie keer vragen naar de aanpak om ons Heineken te killen, bleef Yufe de vragen met een all American Mickey Mouse-glimlach afwimpelen. Overigens had Bud de marketing in het Concertgebouw wel fantastisch aangepakt: het was het enige bier dat die avond verkrijgbaar was.

Blunders

Nee, dan Linda. U weet wel van het magazine en de hele rits aanverwante media. Zij - niet Linda de Mol zelf, maar Caren Wassink – durfde het aan om gewoon tien blunders te vertellen. Heerlijk verademend en soms hilarisch, zoals het idee van een half ontblote weerman die heel fout erotisch het weer zou gaan duiden. Of het ontbreken van Linda de Mol op de cover (voor de eerste keer in het bestaan van het magazine), want die kon - fuck, fuck, fuck - niet naar Michelle Obama vanwege filmverplichtingen. Of het te veel in één keer willen en niet even pauze nemen en bekijken wat wel en niet goed werkt. En een Linda Lijnt-actie beginnen terwijl je op de cover Linda als gephotoshopte obese patiënt van 300 kilo afbeeldt. Niet handig. Linda valt onder Talpa tegenwoordig en Talpa is hoofdsponsor van GMC19. Het siert Linda dat zij met durf en lef dit verhaal eens wilde vertellen en niet het honderdste succesverhaal.

Het thema van het GMC19 was Verandering. Laten we volgend jaar voor de verandering eens marketing weer heel groot maken op dit congres. 

Heb je behoefte aan een ander geluid over GMC19 lees dan de blog van collega Luuk Ros.