Met Google naar Parijs: kunst van (zeer) dichtbij

Het betreft hier de plek waar kunstenaars en techneuten samenkomen om nieuwe ideeën te bedenken. Waar antwoord wordt gegeven op de vraag: hoe brengen we kunst virtueel aan de man? Wie kunst van (zeer) dichtbij wilt meemaken, hoeft anno 2016 de deur niet meer uit. En dat blijkt voor zowel musea als kunstliefhebber zo z’n voordelen te hebben.

Confit de canard

Het kantoor van Google Frankrijk is dus te vinden midden in het centrum van de Franse hoofdstad, om de hoek van Opéra national de Paris om precies te zijn, maar als je niet oplet loop je er zo aan voorbij. Enig herkenningspunt zijn de in regenboogkleuren geverfde spijlen van het hek, en als je daar doorheen kijkt zie je over een binnenplaats dertig meter verderop een statig pand liggen. Bijna zonde dat je om dit van dichtbij te kunnen zien eerst langs de Google-security moet, het gebouw kan zich namelijk prima meten met bezienswaardigheden als het Louvre en eerder genoemde Opéra.

Eenmaal binnen is het goed toeven bij Google. De daadwerkelijke werkvloer van het bedrijf krijgen we niet te zien, maar de entree, binnenplaats en kantine laten weinig tot de verbeelding over. Niet zonder reden staat Google bekend als één van de beste werkgevers wereldwijd. Zo wordt er hier warm (en gratis) geluncht. A la minute bereide hamburgers, confit de canard, verse salades: bij Google is de keuze reuze. ‘De eerste paar maanden dat ik hier werkte, ben ik vijf kilo aangekomen’, grapt één van de werknemers – een fenomeen dat ook wel bekend staat als the Google Stone. Inderdaad, na zo’n uitgebreide lunch wil je weinig anders meer dan languit op een stoel blijven hangen, maar ook dát wordt gedaan als we zien hoe het personeel zich in de brandende zon tegoed doet aan ladingen café latte en tiramisu. Nee, het mag geen straf heten om voor ’s werelds grootste zoekmachine te werken.

Mégapixel

Maar even indrukwekkend is The Lab, de plek waar bijvoorbeeld de recent verschenen Arts & Culture-app is bedacht en ontworpen en waarmee Google het dankzij een zogenaamde Gigapixel-functie liefhebbers mogelijk maakt kunst van zeer dichtbij, tot in detail, en in hoge resolutie waar te nemen– details die je in het fysieke museum met het blote oog nooit zult kunnen zien. Google gaat hiermee mobile first, de functie is ook wel op het web te gebruiken, maar komt in de app pas echt goed tot zijn recht. In The Lab wordt de techniek tentoongesteld op een scherm van achttien meter breed. Wat blijkt? Op een bekend werk als Les moissonneurs van Pieter Bruegel ben je in eerste instantie geneigd te kijken naar wat er zich op de voorgrond afspeelt. Wie echter met de Gigapixel-functie inzoomt op het werk zal zien dat links achterin het werk naakte monniken (!) aan het zwemmen zijn. Resumé: Google laat liefhebbers anders naar kunst kijken. (oordeel zelf en ga naar google.com/culturalinstitute of download de app ‘Google Arts & Culture’).

Maar ook de Google Cardboard, waarmee je kunst in virtual reality en 360 graden kunt waarnemen, is afkomstig uit The Lab. Met het nieuwe speeltje van Google - een simpele headset van karton - kun je daadwerkelijk in een kunstwerk rondlopen. En zodoende kunst beter waarnemen.

Belles fleurs

Inderdaad een prettige en daarbij laagdrempelige manier om kunst te ontdekken – je hoeft er letterlijk de deur niet meer voor uit. Daarbij geeft dit culturele instellingen de mogelijkheid om nieuwe en met name grotere doelgroepen te bereiken – mensen die normaliter niet zo gauw een stap in een museum zouden zetten. Maar haalt Google hiermee niet juist ook de bezoekersaantallen van al die duizend deelnemende musea omlaag? Als het aan programmamanager Pierre Caessa ligt niet: ‘Het instituut moet mensen vervolgens juist enthousiasmeren om een kunstwerk daadwerkelijk in real live mee te maken.’

Ook het Nederlandse Rijksmuseum ziet voordelen in het partnership met Google Cultural Institute. Een woordvoerder laat weten: 'Het GCI is een fantastische uitbreiding van onze online aanwezigheid. Hoe meer mensen er kunnen genieten van onze collectie, hoe beter. Niet de commerciële waarde staat voorop, maar de kans om door de power van het digitale collectiebeeld een relatie aan te gaan met mensen wereldwijd. En ook vanuit marketingperspectief is dat interessant. Kunst verbindt, in het echte leven, maar ook online. Voor veel mensen is het browsen in een grote digitale kunstverzameling zoals GCI heel aangenaam: nieuwe werken ontdekken, vondsten delen met vrienden… Bovendien heeft digitaal in hoge mate bijgedragen aan een enorme verbreding van de customer base: waren musea vroeger uitsluitend voor kunstliefhebbers, nu worden digitaal ook mensen bediend die niets hebben met kunst, maar die dol zijn op paarden of bloemen. Zij ontdekken dat wij de mooiste paarden hebben, en de mooiste bloemen. Ze ontdekken dat het er ook voor hen is.’