[column] Prikkelarm

Schijnt te bestaan sinds 2017. De lichten worden gedoofd, het geluid zachter gezet en de draaisnelheden aangepast. Mensen met autisme, epilepsie, met een lichamelijk en geestelijke beperking en ouderen genieten dan prikkelarm van de kermis.

Prikkelarm. Mooi woord ook. En mijn God, wat snakken we er soms naar! Wat een zaligheid zou het zijn even zen. Want de zee van content raakt voller en voller. Wat we allemaal nog moeten zien, lezen, beluisteren, liken, bekijken, beoordelen, sharen en becommentariëren. En dat allemaal voordat de bom valt.

Geen prikkels, vergeet het maar. De oorlog vraagt aandacht, net als het nieuwe Twitter van Elon (zou hij Trump weer toelaten, blijf ik me maar afvragen), het Belastingschandaal, Vrienten dood, de outfit van koningin Maxima en de kaars-anekdote van Derksen. En de nieuwe series op Netflix, het nieuwe Feyenoord, het Songfestival en de nieuwste foto’s van de ruimtelescoop James Webb.

Prikkelarme content, zou het een markt zijn? Ik geloof het zomaar. Voor mensen die overprikkeld zijn, die de contentkermis even zat zijn. Content die niets wil, niet aanzet tot actie, die niets wil verkopen, die mensen met rust laat. Al zou het maar voor een uurtje zijn…

Dit is het editorial uit MarketingTribune 07, 2022.