Privacy op internet is spelen met vuur

En denken we echt dat zodra we met creditcard en pinpas betalen, onze bank niet weet wat we wanneer en voor hoe veel hebben gekocht? Ik heb een vraag aan jullie: hoe veel van de geheimen die jullie in vertrouwen aan vrienden hebben verteld zijn ook geheim gebleven? Juist. Wil je absolute privacy, dan deel je je informatie met niemand. Wil je zo nodig een foto van je kont op Facebook zetten, dan mag iedereen er een mening over hebben. 

Natuurlijk zijn er grenzen. Deel je informatie met je huisarts en met je bank, dan mag je op een vertrouwelijkheidsclausule vertrouwen en deze desnoods eisen. In die zin was het initiatief van de ING volkomen ongepast. Maar ja, shit happens. Ook zonder internet trouwens: een goede ouderwetse inbraak en je gegevens liggen op straat. En mocht de politie je gegevens lichten vanwege een onderzoek dan is je privacy ook ondergeschikt en is het maar hopen dat je niets te verbergen hebt. En Obama die onze telefoongesprekken afluistert? Succes met het doorploegen van uren aan doodsaaie conversaties! 

Maar gratis diensten op de internet, dat is totaal anders; daar heb je als afnemer echt niets te eisen. Gratis diensten op internet zijn niet je eigendom en het delen van je privégegevens is ook niet verplicht. Op het moment dat je een gratis Gmail account opent, dan weet je precies wat je kunt verwachten. Wil je dat je mails niet door Google-analisten worden bekeken, dan betaal je een provider voor een mailaccount.En dan nog, denk erom: alles wat je in je mails schrijft en blijft voor altijd bestaan. Verba volant, scripta manent, zeiden de oude Romeinen al. 

Laten we eerlijk zijn: we hebben jarenlang met vuur gespeeld en nu zijn we verbaasd dat we brandwondjes hebben opgelopen. Mijn moeder zou zeggen: “Daar leer je van!” Inderdaad, we zijn nu aan het leren hoe we met het internet om moeten gaan. Zonder paranoïde te worden, alsjeblieft. 

Integendeel, ik behoor tot de groep mensen die veel meer verwachten van de analisten van mijn big data. Volgens een onderzoek van Microsoft en Mediabrands, behoor ik tot de 48% van de mensen die heel goed weet dat persoonlijke gegevens belangrijk zijn voor bedrijven en dienstverleners. Niet alleen willen we graag onze persoonlijke gegevens aan die bedrijven verkopen, we verwachten een veel betere tegenprestatie. Ik erger me niet aan de dwangmatige reclame van Zalando: ik erger me aan het feit dat Zalando me dezelfde schoenen voorstelt die ik net heb gekocht. Ik heb niets tegen de persoonlijke Bonuskaart van AH, ik eis dat meneer Appie met de aanbiedingen komt die ik echt wil, wat nu het geval niet is. En nu dat Facebook Linkedin na-aapt, ben ik echt best kritisch over hun algoritme van mensen die ik zou moeten kennen en het nieuws dat ik leuk zou moeten vinden. Al deze bedrijven hebben tonnen gegevens over mij en ze weten nog steeds niet dat ik niet van honden hou? Tja, dan is mijn privacy nog best beschermd. 

Verras me. 

Paola Cassone is Performance Strategy Director bij Initiative
www.initiative.nl