De vakpers onder de (eigen) loep

Nils Adriaans legde onderstaande bespiegeling voor aan 6 vakgenoten met verschillende achtergonden en 2 internationale journalisten om te peilen hoe er industrie-breed naar de rol van de vakpers wordt gekeken:

Zonder vakpers weet je niets

De Epica Awards, die 21 november worden uitgereikt in Amsterdam, zijn de enige vakprijzen die toegekend worden door journalisten – het zijn de Golden Globes van de reclame-industrie. Ook MarketingTribune is jurylid.

De Golden Globe Awards worden jaarlijks uitgedeeld door de Hollywood Foreign Press Association. Dit is een groep internationale journalisten, waarvan de meesten wonen in en rond Hollywood en werken voor internationale media. De Golden Globe Awards worden altijd een paar weken vóór de Oscars uitgereikt. Ze vormen een belangrijke graadmeter voor de Oscars, al is de samenstelling van de jury compleet verschillend. Dit zelfde geldt ook voor Epica Awards (vakjournalisten) versus de Oscars, de Cannes Lions.

Je zou dus denken dat die prijs serieus wordt genomen, want wat weet je eigenlijk zonder de vakpers? En hoe denk je dat de juryleden van awards zoals Cannes Lions op de hoogte zijn door het jaar heen van het werk wat er in Nederland wordt gemaakt.  Adriaans maakte een rondje langs de velden.

Claire Beale, hoofdredacteur van Campaign (UK):

‘Any industry that cannot sustain two or three robust trade magazine brands is an industry in long-term decline. At their best, trade mags hold a mirror up to the industry they cover, celebrating what’s good and exposing what’s bad. They make heroes of the smartest, most innovative leaders in their industry and hold poor practitioners to account. They showcase best practice and share learnings and advice: great trade magazines are a vital resource to help businesses and individuals perform better. And they are a crucial platform for unearthing unacceptable behaviors in an industry.
‘Crucially, a strong trade mag creates a sense of community which can bind an industry together. And if an industry does not support its trade press – through subscriptions, attending events and awards, or through commercial activity – it might find it ends up losing one if its most powerful levers of relevancy and success.’

Mervyn ten Dam, ADCN-voorzitter en creative director/oprichter Achtung! mcgarrybowen:

‘Vakpers zin? Jazeker. Zolang die scherp is, de norm bepaalt en niet achter de feiten aanloopt. Het is belangrijk dat journalisten “neutraal” en met “gezonde afstand” een mening vormen over wat er gebeurt. En met een gezond-kritische houding het vak uitdagen om beter te worden. Ik geloof ook dat vakpers een verbindende rol kan spelen, een driver achter de creatieve industrie kan zijn, een partij met een groter, gemeenschappelijk doel.

Daarvoor is wel een redactie nodig die van alle tijden is. Daarmee bedoel ik leeftijden en achtergronden. Met een wereldse nieuwsgierigheid, in plaats van een Amsterdamse borrel-Rolodex. Met oprechte aandacht voor inzichten en inhoud in plaats van pitch-populisme. En met panels van onder de 50 en wellicht eens een echte consument erbij.’

Yvonne Nassar, head of customer strategy & marketing RAI Amsterdam en voorzitter Platform Innovatie in Marketing (PIM):

‘Ik lees vakmedia dagelijks en werk graag met de vakpers samen als partners. Ik vind dat zij een belangrijke rol hebben in het vakgebied. Goede journalisten dagen uit en zoeken naar nieuwe perspectieven. Juist in een tijd dat we versneld willen innoveren, is diversiteit in kennis belangrijk. Het is daarbij wel gezond dat er een spanningsveld is tussen marketing en media – voor scherpere verhalen. Ik vind ook dat je moet betalen voor goede vakpers. Een gezond verdienmodel is de ultieme test om te zien of de doelgroep de waarde ook ziet.’ 

Peter van Rij, Executive Creative Director Accenture Interactive Amsterdam:

‘De vakpers moet doen waarvoor ze bedoeld zijn: vertellen wat er speelt in het vak. En daar mogen ze best een mening over hebben. Graag zelfs. En dan wil ik er best voor betalen want dat is harstikke waardevol. Maar dat is heel wat anders dan bepalen welke werkstukken een pluim verdienen, zoals de Epica’s. Daarvan – prijzenfestivals – hebben we er al meer dan genoeg.’

Joeri Jansen, creatief directeur Roorda reclamebureau, dat zich richt op gedragsverandering:

‘De vakpers is van grote waarde voor de bureaus. Zonder vakpers geen zichtbaarheid en geen profilering. Daarnaast speelt de vakpers en de aandacht voor de bureaus en het werk een grote rol bij bijvoorbeeld de SAN ABC Accenten. Ook bij de SpinAwards is de vakpers vertegenwoordigd in de jury’s. De Epica Awards as such zijn in mijn ogen minder relevant. Het zou logischer zijn als er, in navolging van de filmfestivals, bij de gerenommeerde festivals een vakpers-jury en -prijs komt.’

Denise Willigers, Head Of Business Development productiemaatschappij DPPLR en mede-initiatiefnemer Adnight:

‘Ik lees geregeld (actief) de artikelen van vakbladen zoals MarketingTribune, Adformatie en Fonk, en zeker ook wat mijn kant op wordt gepusht via social. Maar er is zo’n overvloed aan nieuws, dat je niet meer altijd weet wie de afzender is en hoe betrouwbaar de schrijver en daarmee de content is die je voorgeschoteld krijgt. Lees ik een objectief stuk? Of is het een verkapte advertentie of ingekochte redactionele aandacht? Door deze twijfel neemt de waarde van de media in mijn ogen af.’

David Griner, Creative and Innovation Editor Adweek (US):

‘Without the trade press, there would essentially be no coverage of the industry except what comes from mainstream publications focused primarily on the consumer or what is posted by supposed thought leaders – often consultants whose writeups are angling for client work. Consumer publications are sometimes good at covering the largest trends in industries, but they lack the nuance, consistency and insights that the trade press provides. To me, a great trade publication is a constant source of topical information that can help you do your job better. Without trade publications, industries would function in relative darkness and be far slower to evolve by learning from their peers.’