[column] Boven de partijen

Het is begrijpelijk, voor wie het demonstratierecht kent en het sentiment van de actualiteit doorvoelt. De misstanden in Amerika verdienen alle aandacht, racisme is nog steeds onder ons en ook dat krijgen we er alleen samen onder. Maar de situatie bleek al snel onderschat. Het ging over een grondrecht. Er kwamen niet een kleine vijfhonderd, maar circa vijfduizend demonstranten. Het effect van sociale media. 

Het doorgaan van de demonstratie is voor velen niet te rijmen. Drie maanden lang heeft het kabinet-Rutte gepleit voor voorzichtigheid: alleen samen krijgen we corona onder controle. En alle bestuurders, van minister-president tot burgemeesters, toonden voorbeeldgedrag. Rutte zelf voorop. Toen zijn bloedeigen moeder op sterven lag, bezocht hij haar niet uit respect voor de door hemzelf afgekondigde maatregelen. Wil je geloofwaardig zijn, dan moet je niet alleen zeggen wat je doet. Je moet ook doen wat je zegt. Zeker als de openbare veiligheid in het gedrang is. Dat de vrijheid van demonstratie op kan wegen tegen de handhaving van coronamaatregelen, was voor velen ondenkbaar. De driehoek koos hiermee voor een uitdagende weg, want het was natuurlijk veel makkelijker geweest om op grond van een risicotaxatie vooraf gewoon geen vergunning te verlenen.

Het doorgaan van de demonstratie wordt gezien als onverantwoordelijk beleid. Critici zien vooral de bevestiging dat Amsterdam zichzelf nog steeds beschouwt als republiek, waar de normen die in heel Nederland gelden, niet worden gehandhaafd. Het toestaan van de demonstratie voelde voor sommigen ook als een klap in het gezicht van iedere Nederlander die zich aan de regels heeft gehouden, laat staan voor degenen die zich inzetten voor andermans gezondheid. De vraag is of er nog een boa in Amsterdam is, die nu nog een boete durft op te leggen. Het was veel doelmatiger geweest als de Dam was afgesloten bij een teveel aan mensen of als er een protestmars met meer afstand was georganiseerd.

De vraag is wat de commotie nu doet met het vertrouwen in de gezaghebbers in Nederland. Saillant genoeg was Halsema zelf op de verkeerde plek. Zij begaf zichzelf op de Dam, nota bene zonder masker en met een button met daarop 1873: als verwijzing naar de afschaffing van de slavernij. Ze koos hiermee niet voor een positie boven de partijen, wat past bij een burgemeester, maar voor een rol als demonstrerend Groen Linkspolitica tussen de mensen. Ze wekte daarmee de indruk haar eigen persoonlijke opvattingen leidend te laten zijn voor haar optreden als burgemeester. Dan heb je de schijn tegen. Zeker als je te boek staat als de Hillary Clinton van Amsterdam:

Soms gerespecteerd, maar zelden geliefd.

Paul Stamsnijder
founder Reputatiegroep
(meer info staat hier)



Oproepposter


Zoek de verschillen: 4 mei 2020 (hier boven) en 1 juni 2020 (Dam foto daarboven)