Televisiechocolade: de contentmarketingles van Willie Wonka

Televisiechocolade
Laat ik eerst de ‘televisiechocolade’ uit het boek kort uitleggen. Volgens Willie Wonka werkt een televisie als volgt: Op de plek waar de film of het programma wordt opgenomen, fotografeer je datgene wat je in de televisie wil hebben. De foto’s worden vervolgens verdeeld in miljoenen piepkleine stukjes. Deze minuscule stukjes worden door elektriciteit de lucht ingeschoten. In de lucht blijven ze rondvliegen totdat ze een antenne op het dak tegenkomen. Via de antenne en de draad die uitkomt in de achterkant van de televisie, komen de miljoenen minuscule stukjes in de televisie terecht. In het toestel worden de stukjes gehusseld en geklutst totdat ze allemaal weer op de goede plek zitten. En op dat moment verschijnt de foto op de televisie.

Meneer Wonka vraagt zich vervolgens af waarom hij dit niet met een chocoladereep kan doen en hij voegt daad bij woord en heeft dus de televisiechocolade uitgevonden: “‘Kijk naar het scherm!’ riep hij. ‘Daar komt hij. Kijk!’. Het scherm flikkerde en werd licht. Plotseling verscheen er een kleine chocoladereep op het scherm. ‘Pak hem,’ schreeuwde meneer Wonka, die steeds meer opgewonden raakte. ‘Hoe kan je die nou pakken,’ zei Joris Teevee, ‘het is maar een plaatje op een televisiescherm.’ ‘Jacques Stevens,’ riep meneer Wonka, ‘pak jij ‘m maar. Steek je hand uit en pak hem.’ Sjakie stak zijn hand uit, raakte het scherm aan en plotseling als door een wonder hield hij de reep tussen zijn vingers. Hij was zo verbaasd dat hij hem bijna liet vallen.”

Show, don’t tell
Dus: niet vertellen hoe heerlijk die romige chocolade is, maar mensen die overheerlijke reep aanbieden op het moment dat ze er zin in hebben. Dat is waar het bij contentmarketing om moet gaan. En natuurlijk weet ik ook wel dat het meestal niet zo simpel werkt als dit en dat je je klant vaak niet op het gewenste moment het product kunt aanbieden. Op die momenten biedt relevante content soelaas om de behoefte van de klant op dat moment zo goed mogelijk proberen te bevredigen. Maar dit betekent wel dat contentmarketing altijd het middel zou moeten zijn en dat het excellente product (of dienst) het uitgangspunt is. En dit laatste, dat mis ik vaak in de blogs over contentmarketing.

Ik heb namelijk het idee dat we vooral praten over het creëren van mooie verhalen en via welke media we die verhalen het beste kunnen aanbieden. Natuurlijk is dat belangrijk, vooral dus op de momenten dat je de klant niet met je product kunt bereiken, maar contentmarketing is nooit het doel, het is ‘slechts’ het middel!