Waarom 750 miljoen mensen fan waren van het merk Inspector Morse

Anders gezegd: met het weergeven van heldendaden in de vorm van succescijfers en glorieuze mijlpalen vertel je niet het verhaal dat mensen willen horen. Het verhaal dat zorgt voor aandacht, interesse, sympathie en betrokkenheid en voor actie: mensen gaan je producten kopen en zijn loyaal aan je bedrijf of je merk. In het echte verhaal vertel je niet alleen over je successen (hoge omzet, nieuwe klant), maar ook over de weg daar naar toe. De problemen die je moest oplossen, de worstelingen, de twijfel. Geloofwaardige verhalen over dingen die mensen graag willen weten. Omdat ze herkenbaar zijn: vallen en opstaan hoort bij ieders leven. Deel die verhalen met je medewerkers, je klanten en andere zakenrelaties. Doe dat in een boek of brochure, een magazine, een projectverslag of via een mix van communicatieplatforms: weblog, social media, drukwerk. Verhalen scheppen een band. Dat was overigens iets waar John Taw in zijn rol van Inspector Morse glansrijk in slaagde. Toen hij in november 2000 overleed aan een hartaanval liet hij 750 miljoen fans in vijftig landen achter. In het gezaghebbende Britse dagblad The Times werd een hoofdredactioneel commentaar aan zijn overlijden gewijd. Met zijn doorlopende strijd tegen Koning Alcohol, zijn liefde voor cryptogrammen, voor Wagner en voor zijn klassieke Jaguar wist de sombere en norse ‘inspector’ (hoofdpersoon uit de boeken van Colin Dexter) in 33 afleveringen een cultstatus te bereiken. Morse werd een personage waarmee mensen zich wereldwijd verbonden voelden. Waarschijnlijk omdat John Taw een Morse creëerde die zo dicht bij hemzelf lag. ‘Morse is the nearest thing to me’, liet hij weten in de biografie die in 1999 werd gepubliceerd. Voor de liefhebbers, een dialoog uit 1991(uit Who Killed Harry Field?): Chief Inspector Morse: ‘Here we are again, Lewis... putting together the last moments of a complete stranger's life... showing more concern for him than we would when he was alive.’ Detective Sergeant Lewis: He wasn't our problem when he was alive, was he?’