De doos met eten

Het begon allemaal met ‘streekproducten’ en ‘biologisch’. Daarna werd het, om een beetje massa te maken, ‘vers’ en ‘gezond’. En met de hele grote spelers wordt het natuurlijk ‘lekkere recepten’, ’makkelijk’ en ‘thuisbezorgd op het moment dat het jou uitkomt’.

Zo gaat het altijd in food: we gaan net zolang door tot we gewoon weer ‘lekker’ en ‘makkelijk’ kunnen zeggen, liefst met een vleugje ‘gezond’.

Maar waar niemand het over heeft, en dat terwijl het toch de hele grote waarheid van deze producten is: je gaat heel anders eten. Nederland gaat heel anders eten! Wat nou vier keer per week AGF, twee keer rijst of pasta en één keer ongezond geïmproviseer? Half Nederland eet straks lauwwarme aspergesalade met aardappel of roerbaknoodles met broccoli, mango en kibbeling. Papa, wat eten we vanavond? Kogelbiefstuk met bataatpuree en een salade van rode biet, jongens!

Echt, het is een revolutie zonder weerga. Alles wat wij als voedselmarketeers dachten te weten over de voorkeuren en gewoonten van onze doelgroep gaat op de schop. Maar daar hoor je al die aanbieders van etensdozen niet over. Niemand roept dat je ook op de doordeweekse dinsdag véél bijzonderder gaat eten. Dat je het komend jaar geen twee keer hetzelfde op tafel gaat zetten. Dat je voortaan iedere avond even uitleg moet geven bij het door jou gekokkerelde gerecht.

Ik weet ook waarom ze het niet doen. Omdat het eng is. Omdat je bang bent dat mensen het eng vinden. Je denkt dat je box of doos of krat zo snel mogelijk normaal moet zijn. Lekker, makkelijk én gezond. Want dat wil toch iedereen?

Kortom, in de dozelarij zien we heel goeie marketing, zeker van de grote jongens, en hele nietszeggende communicatie. Eigenlijk precies zoals we dat gewend zijn. Lekker toch?

En makkelijk.

En nu weer aan het werk!

Edward Stolze
strategy partner bij Being There