Alle branchepartijen onder één vlag

Roest pleit voor één overkoepelend orgaan, ook zonder uitzicht over de Côte d’Azur en glas rosé in de hand. Ze benadrukt vooropgesteld dat dit interview niet de grote Kyra-show moet worden. Ook is een ‘wij van wc-eend’-verhaal niet de bedoeling (ook niet dat van ons overigens). Maar de Embassy, het initiatief dat Roest in 2015 heeft opgericht met als doel om creatief Nederland op de internationale kaart te zetten, is wél een treffend voorbeeld van hoe verschillende partijen de krachten kunnen bundelen om vervolgens samen tot iets moois komen, vindt zij. In Nederland reclameland kennen we zo’n twintig brancheverenigingen. Jong, oud, niche en sectorbreed. Bekende voorbeelden zijn ADCN, VEA, BvA, maar ook kleinere clubs als DDA, DDD en IAA blazen een toontje mee. Partijen die ieder hetzelfde doel nastreven, namelijk het vak verder brengen, maar elkaar regelmatig -al dan niet bewust- in de wielen rijden. Roest: ‘Als je ziet wat we allemaal op het gebied van prijzen en festivals doen, dan kun je iedere week wel ergens naartoe. En dan heb ik nog niet eens over de kleine eventjes, want dan kun je iedere dág je lol op.' Ook voor adverteerders en sponsors is dit systeem niet ideaal, stelt Roest. ‘Die worden steeds door dezelfde partijen benaderd: de ene week door Festival of Dutch Creativity en de andere door 24H Festival. Dan heb je dus eerst Dinesh aan de lijn, dan Talmon en daarna Dick. En dan moet jij tegen die laatste twee zeggen: sorry, ik heb mijn budget net al aan ADCN opgemaakt. Dat kan dus veel efficiënter, laat staan wanneer je als branchevereniging eens een gave internationale spreker naar Nederland wil halen.’ Daarbij is het niet duidelijk wie nu precies wat doet. Roest: 'Als de overheid een vraag heeft over privacy en Facebook, wie bellen ze dan? Of als een journalist van NRC iets wil weten over een reclamecampagne uit 1996, waar kan hij dan -behalve bij MarketingTribune- terecht? Nu moet hij kiezen uit twintig soorten partijen. En dan heb je per vereniging ook nog eens een apart kantoor, autobackoffice, communicatietype, cultuur en ga zo maar door.’

Kosten delen

Dat moet anders. Lichtend voorbeeld in dit kader is de Embassy of Dutch Creativity, dat deze zomer voor de vijfde achtereenvolgende keer neerstreek op de la Croisette in Cannes. Nieuw dit jaar was een marketeersprogramma, waarbij na aankondiging al gauw partijen als SAN, BvA, IAB, ADCN en DDD aanhaakten. Roest: ‘Zij weten ook: we moeten meer met creativiteit doen, want dat is uiteindelijk de enige onderscheidende waarde die je een merk kunt geven. Iedereen heeft internationalisering op het vizier staan, iedereen wil iets in Cannes doen. Bij ons kregen al deze partijen ieder een eigen onderdeel. En dan kun je dus vervolgens met elkaar de kosten delen en daadwerkelijk iets neerzetten. Nou, en dat maakt dus dat we dit jaar tussen grote jongens als Google en Facebook aan het strand stonden. En ja, daar ben ik ook best een beetje trots op.’

Moeten we niet alle partijen killen en er één grote branchevereniging van maken? Roest: ‘Lijkt mij een rustgevende gedachte. Als je met elkaar samenwerkt, kun je ook beter werk neerzetten. De klant centraal en dat via één orgaan.’ En nee, Roest is niet de aangewezen persoon de handschoen op te pakken. ‘Met de Embassy hebben we naar mijn idee dit jaar het juiste voorbeeld gegeven. Het is nu aan de verschillende partijen om hier conclusies uit te trekken en elkaar op te zoeken. Je kan erover lullen, maar uiteindelijk moet je het gewoon doen.’

Beeld: Kyra Roest afgelopen zomer in Cannes (door Antoinette Hoes).

Dit interview verscheen eerder in MT19.14.