Nieuws-apps: welke kleur heeft jouw bril?

Dat er steeds meer apps komen is duidelijk. Geen nieuws. Interessanter vind ik wat er omheen gebeurt. Want hoe meer mensen gebruik maken van een app, hoe minder ze naar sites gaan. En dus hoe minder er gebruik wordt gemaakt van browsers. Datzelfde geldt natuurlijk voor de sites zelf.

Grote sites maken hun eigen app en zorgen er wel voor dat die app voldoende gevuld wordt met reclame - zoals banners, helaas. Kleinere sites zullen minder snel hun eigen app maken, die moeten het hebben van affiliate inkomsten. Maar het zijn sites die afhankelijk zijn van zoekresultaten. Een app zou voor hen dan ook niet werken, want de content van een app verschijnt niet in de zoekresultaten. Nog niet, moet ik zeggen, er zijn al lang partijen die hieraan werken.

Maar voorlopig staat dat nog in de kinderschoenen vergeleken met de SEO in sites. Apps hebben ook een hele andere dynamiek dan sites. Sites schuiven steeds meer op richting corporate communicatie. Redelijk vaste content, weinig updates, weinig vernieuwing. Apps hebben daarentegen een hele korte life cycle, de absolute top daargelaten. Ontwikkelaars gaan voor de hype: introductie, massive gebruik en vervolgens in de prullenbak. Prima, want ze zetten meteen weer een nieuwe app in de markt. Deze snelle opvolging van apps maakt ook de zoekresultaten steeds minder betrouwbaar.

Met de groei van de hoeveelheid apps verschuift langzaam maar zeker de aandacht van de consument weg van de sites naar de mobiele wereld. Want een app is wel zo handig: je hebt je snel je informatie te pakken, je weet wat je krijgt, je weet hoe het werkt. Toch?

Nee. Dat weet je niet. Of beter gezegd, je weet niet wat je niet krijgt. Een app is immers een product van een uitgever of producent. Zij bepalen wat je wel of niet te zien krijgt. Dat is met een heleboel apps prima, maar er zijn ook apps waarbij het wel degelijk uitmaakt. De belangrijkste, wat mij betreft, zijn de nieuws-apps. Net als bij de redacties van papieren kranten zit hier een redactie achter, die bepaalt welk nieuws wordt doorgegeven en welk nieuws niet. Dat is een groot verschil met het gebruik van desktop search, waarbij je in ieder geval nog kunt kiezen uit de zoekresultaten – ook al is dat maar een deel van wat er online echt te vinden is.

De redactie van een nieuws-app filtert het nieuws. Modenieuws, politiek nieuws, sportnieuws, economisch nieuws, noem maar op. En door die keuze is er kleuring in de berichtgeving. Net als bij papieren kranten of magazines. Het verschil is dat we dat van de papieren versie wel beseffen, maar van de online nieuwsdiensten vaak niet. Mensen maken een keuze tussen NRC of Volkskrant, tussen Telegraaf of Parool. Ondertussen kijkt iedereen op NU.nl. Lekker snel, altijd bij de hand. Welke kleuring geeft NU.nl eigenlijk?

Ik ben een fan van apps, ik gebruik ze veel en enthousiast. Maar de ene app is de andere niet. Meer en meer kijk ik eerst kritisch naar andere apps die hetzelfde domein bestrijken. Want voor je het weet wordt je mening door anderen bepaald.