De stoorzender die televisie heet

Ongetwijfeld heeft u bij de omroepdiscussie een kamp gekozen. Of u bent voor het behoud van de omroepen, of voor het BBC-model. De spelers bakkeleien echter alleen over kosten, variatie, cultuur en Lingo. Niet over het niveau.

De enige relevante vraag is: komt een BBC-model de kwaliteit ten goede? Het minderheidsargument geldt in ieder geval niet: BBC bedient ouderen en multiculturele groepen in overvloede. Ook de vraag over informatiebehoefte is irrelevant. Niemand zal zo stom zijn om in een nieuw bestel hoogwaardige kijkcijferkanonnen als Pauw & Witteman of DWDD eruit te gooien.

Er is nog meer voordeel te behalen. De BBC is al tijden bijvoorbeeld digitaal en interactief. En een uniek programma als Tegenlicht zal onder een nieuw bestel kunnen uitgroeien tot de tegenhanger van het hoog kwalitatieve BBC Horizon. De staatsportemonnee zal ook sneller juichen. The Weakest Link (een spelprogramma!) en autoshow Top Gear leveren wereldwijd honderden miljoenen op.

Ook wij Nederlanders kunnen geld verdienen en goede tv maken, getuige John de Mol die met The Voice zijn Emmy heeft kunnen kussen. Of John junior met Waar is de Mol? Denk nou niet dat dit een kwestie is van publiek versus commercieel. De Mol staat met zijn Emmy immers naast een publieke omroeptelg als Jeremy Clarkson.

Als de omroepen willen doorgaan, moeten ze ons overtuigen dat ze in het huidige model fantastische televisie blijven maken. Die kans verdienen ze heus wel. Maar alleen als ze die uitdaging durven aangaan. Productiekwaliteit is het antwoord, niet variëteit.

Ook de commerciële zenders moeten de kwaliteitsvraag overigens gaan stellen. Hoeveel uitgeknepen formules kunnen we nog verdragen? Kunnen commerciële zenders straks nog concurreren met opkomende alternatieven als ze de ellenlange reclameblokken blijven synchroniseren? Teveel reclamekwantiteit gaat ten koste van gepercipieerde kwaliteit. Zelfs de sterke positioneringen van RTL7 en Net5 (als mannen- en vrouwenzenders) kan die armoede niet verbloemen. Kijk maar naar SBS6.

Achter de decoder spookt de kwaliteitsvraag inmiddels ook, getuige een kijkcijfertrekker als de Formule 1. Ieder zichzelf respecterende racefan vraagt zich af waarom hij Sport 1 moet betalen om naar het tenenkrommende gezever van commentator Ronald van Dam te luisteren. De kwaliteit van Olav Mol wordt node gemist. Wie zich niet wil storen, zapt voor een race naar de BBC.

Veel Nederlandse zenders, publiek, commercieel of achter de decoder, falen in kwaliteit. Dat ten tijde van de opkomst van Apple TV, Fox, HBO, TV-on-demand van de kabelmaatschappijen, YouTube en Netflix. Het blijft te veel zendergedacht, te weinig op de ontvanger gericht. Dat veroorzaakt ruis op de Nederlandse televisie.