[column] Breinpositie
- Algemeen
- 18 feb 2020 @ 08:00
- Link
-
Sjaak Hoogkamer
hoofdredacteur
MarketingTribune - Marketing
- 18 feb 2020 @ 08:00
- Sjaak Hoogkamer
De menselijke geest blijft mij verbazen, zeker in marketingtechnisch opzicht. In mijn leven (bijna 62 jaar inmiddels) heb ik inmiddels al honderdduizenden uitingen van reclame gezien. Toch onthoud ik blijkbaar maar een paar heel sterke merken.
In mijn brein, in de diepste krochten ervan, hebben zich merken genesteld die er nooit meer uit gaan. Die ik misschien ook niet meer kwijt wil.
Ik vraag me altijd af - neurowetenschappers weten dat natuurlijk allemaal heel goed - of het bewuste merk dankzij marketing en reclame een vast plekje in mijn grijze brei heeft veroverd. Ik denk - ik weet het eigenlijk wel zeker - dat het een combinatie van factoren is. Kwaliteit, belofte, bewijs, smaak en vooral perceptie doen mij houden van merken.
Een paar voorbeelden. Vroeger rookte ik. Vooral van anderen, maar dat was omdat ik eigenlijk voortdurend in de ontkennende fase zat. Als ik namelijk zelf sigaretten zou kopen, dan zou ik te boek staan als officiële roker en dat wilde ik niet. Maar dit terzijde. Ik rookte het liefst Marlboro, u weet wel, van de bekende pakjes met het rode dakje. Veel belangrijker echter was de cowboy die de personificatie werd van Marlboro. Ik wilde ook die cowboy zijn. Ik weet nog dat ik mij ooit met zwarte cowboyhoed - de Marlboro-sigaret losjes tussen de vingers - liet fotograferen. Ik rookte Marlboro en ik werd dus die stoere cowboy. Totdat de cowboy in kwestie stierf aan longkanker. Vervelend, maar het heeft geen afbreuk aan mijn merkbeleving gedaan.
Net als met automerken. Toyota en Suzuki zijn mijn lievelingsmerken omdat ze net zo betrouwbaar zijn als Fort Knox. Daar kun je met alle vertrouwen vanuit Amsterdam mee naar Peking en terug. Totdat er een vervelend lampje op het dashboard gaat branden. Verrek, dacht ik, ook deze auto kan stuk. Maar ik nam het Toyota nooit kwalijk.
Of neem Calvé-pindakaas. Ik heb inmiddels vele andere soorten pindakaas gegeten, maar ik kan niet afkicken van de smaak van Calvé. Wat is er dan niet lekker aan die andere smaken? De ene vind ik te dun, de ander te droog, de ander te veel pinda, nog een andere te plakkerig. Kortom, Calvé laat mij qua smaak nooit in de steek. IJ-zer-sterk merk. Onbewust – of dus juist heel bewust ? – pak ik altijd die pindakaas. Nadeel: de pot gaat snel op.
Moraal van dit verhaal: maak producten die mensen doet dromen, fantaseren, genieten en herinneren. Breinpositie gegarandeerd.
Dit is het editorial uit MarketingTribune 03, 2020.
-
Sjaak Hoogkamer
- Werkt bij: MarketingTribune
- Functie: hoofdredacteur
- Website:http://www.marketingtribune.nl
- Profiel »
Nieuwsbrief
- Mis niets! Schrijf je nu in voor de gratis nieuwsbrief.
- Inschrijven
Meest gelezen
- ACM: sluit geen energiecontract af per telefoon
- Keukenhof viert 75-jarig jubileum
- Ministerie van VWS lanceert campagne ‘Praat vandaag over morgen’
- Simavi en Earth Water lanceren Seksvrij Water
- International Advertising Association lanceert nieuw Benelux...
- Specsavers zet met campagne lokale winkeleigenaren in het...
Word abonnee en ontvang:
- ✔ 16 keer per jaar MarketingTribune Magazine
- ✔ Korting tot wel €100,- op events
MarketingTribune Events
- 28mrt 2024
Shopping Awards Gala
- 28mei 2024
Retail Media Day
- 13jun 2024
NIMA Marketing Day
- 17sep 2024
CrossBorder Event
- 3okt 2024
CustomerFirst Congres
- 10okt 2024
Shopping Today
- 12nov 2024
Grand Prix Content Marketing