[column] Outdoor staat buitenspel?

Grappig ook als er tegelijk op de radio een spotje voorbij komt met dezelfde boodschap. Multichannel ten top. Het helpt natuurlijk wel als het inhoudsvolle, verrassende en prikkelende reclame is. Wat dat laatste betreft heeft buitenreclame een heuse ambassadeur gevonden in de vorm van twee zoenende mannen van Suitsupply. Deze campagne heeft de gemoederen dusdanig verhit dat voortaan geen marketeer meer om outdoor heen kan. Zou je zeggen.

Toch is het medium nog niet top of mind bij veel marketeers. Of misschien beter gezegd: nog niet erg geliefd. Radio, tv en online overheersen in de marketingplannen en blijven een substantieel deel van het budget opeisen. In deze editie spraken we met een groot aantal exploitanten van outdoor reclame en zij allen deelden dezelfde mening: het is veelal koudwatervrees en een tekort aan lef bij marketeers om outdoor in te zetten. Als ze namelijk eenmaal outdoor hebben geprobeerd, dan zijn ze enthousiast en komen ze terug voor meer.

In het geweld van alle media is outdoor in mijn optiek letterlijk en figuurlijk gewoon een kekke blikvanger om je boodschap over te brengen. Als we de heren outdoorexploitanten mogen geloven zapt heel Nederland vooral veelvuldig en geïrriteerd weg bij boodschappen op tv en online. Terwijl marketing en reclame volgens mij nog steeds is bedoeld om iemand te raken en niet om te irriteren.

Criticasters zullen zeggen: nee, die buitenreclame is lekker subtiel, het is horizonvervuiling en aantasting van het publieke domein. Mijn antwoord is dan: we leven nu eenmaal in een westerse en vrije samenleving met een kapitalistisch karakter waarin verleiding – en dus reclame en marketing - een belangrijke rol speelt.

Buitenreclame blijft een mooi spel van aandacht vangen en vasthouden. Bovendien leidt het dus soms ook nog tot zinvolle discussies, zo blijkt. Hoewel het eigenlijk van de zotte is dat twee zoenende mannen op een abri leidt tot het schilderen van hakenkruizen. Daarmee zetten we onszelf buitenspel.