[column] Praat, praat, praat je film niet zo vol

Natuurlijk, 20 of 30 seconden, dat is kort. Voorbij voor je 't weet. Toch loont het juist daarom je tot het uiterste te beheersen als het op informatie aan komt.

Om te beginnen met de vraag: hebben we wel een voice over nodig?

Kies je voor film, dan kies je voor emotie als drager van je boodschap. Je zet film in om zo memorabel mogelijk indruk te maken op het gevoel van de kijker.

Het idee kan zodanig sterk zijn, dat elk woord er een teveel is. Dat een ragfijn titeltje aan het eind genoeg is om mensen een wow-momentje te laten beleven.

Denk aan: Even Apeldoorn Bellen. Uit de tijd dat het nog fenomenaal werd ingevuld, zeg ik er even bij (voorbeeld zie het venster hieronder).

'Ja, maar ons product heeft nu eenmaal altijd wat uitleg nodig'. Laat dat zo zijn, dan nog doe je er goed aan om het inderdaad bij 'wat uitleg' te houden.

Laten we zeggen: vijftien seconden aan voice over copy voor een 30 seconden commercial is een goed hanteerbare vuistregel.

En bindende tip voor klanten: er bestaat niet zoiets als Definitieve Copy op een vel papier. De definitieve copy wordt in de geluidsstudio geschreven.

Wat je schrijft, klinkt altijd anders als je het hoort. Een voice over schrijf je ook in dienst van de man of vrouw die 'm in de film moet krijgen.

Met precies de juiste intonatie op precies de juiste plek. Met daar dat minuscule lachje in z'n stem en dat laatste zinnetje aan het eind dan heel droog.

Kan zo'n acteur of actrice ermee overweg? Zitten ze met een lastige overgang? Werkt het niet zo leuk als je dacht toen je het schreef? Iets anders proberen?

Doe er alles aan om je film vooral film te laten zijn in plaats van radio met beeld.

Commercials, maar ook langere bedrijfsfilms en corporate brandvideo's worden zoveel beter als je bedenkt wat je oma vroeger al zei.

Spreken is zilver, zwijgen is goud.

Peter van der Wijk
remote copywriter