[column] Stop het jagen op veranderingen

‘2020 was zonder twijfel het jaar van de (Company) Pages op LinkedIn. Want, wat is er ontzettend veel gebeurd! Nieuwe functionaliteiten vlogen ons om de oren. Oude features werden in ere hersteld. Denk hierbij onder andere aan het uitnodigen van je persoonlijke connecties om je bedrijfspagina te volgen, de mogelijkheid om evenementen aan te maken, LinkedIn Stories én nieuwe beheerdersrollen,’ aldus de onderzoekers. In het artikel over het onderzoek op FW wordt gesproken over veel gemiste kansen. Soms ben ik blij dat ik niet weet wat ik niet weet. Het is een vak om objectief onderzoeksresultaten te bespreken en niet voortdurend het vingertje te verheffen. Wat dat betreft krijgt Rutte van mij een compliment want zijn tekst op maandag 8 maart was er een vrijwel zonder bijvoeglijke naamwoorden. Strak, zakelijk en zo objectief mogelijk. Oprecht bedoeld om verkiezingsretoriek te vermijden. Knap gedaan, of je het nu wel of niet met de inhoud eens bent.

In dezelfde FW-nieuwsbrief spreekt een auteur zich uit over zijn twijfels over de betrouwbaarheid van kwalitatief onderzoek. De wens is de vader van de gedachte, want vervolgens gaat het over de vergelijking tussen het onderbuikgevoel en het kopen van meer zekerheid met onderzoek. Heerlijk om naar jezelf toe te redeneren. Meer schrijfvaardigheid is een eerste vereiste als je je waagt aan bespiegelingen.

Ik vroeg me ook af waarom dit relevant is: ‘Werken met de paramethode om van je overvolle to-do-lijstjes af te komen?’ Nu heb ik er niet zoveel problemen mee om ’s nachts wakker te liggen en na te denken (iets anders dan piekeren), of een uurtje vroeger op te staan om een briljante ingeving uit te werken, maar werken met de paramethode vraagt alweer om een nieuwe uitdaging. Ik houd wel van een beetje chaos in mijn hoofd. Met de paramathode sorteer je alles wat je moet doen om uit de buurt van stress te blijven. De p staat voor zaken met een deadline, de a voor zaken zonder deadline, de r voor zaken die je graag wat meer wilt verdiepen, en de tweede a voor zaken die je moet afsluiten of archiveren. Wie wil nu zo gestructureerd denken. Ik heb de idee dat para de stress verhoogt. Maar goed, als je er meer over wil weten, lees dan een uitgebreide instructie op MT/Sprout.

In het licht van wat ik hiervoor zoal schrijf vond ik wel verfrissend: ‘denken dat het delen en liken van de posts van je organisatie de manier is om je publiek te bereiken, maar helaas: ' dat klakkeloos delen kunnen we echt achterwege laten, kijkend naar het algoritme van LinkedIn krijg je daar echt maar weinig bereik mee' , legt Marjolein Bongers uit. Vraag een groepje ambassadeurs of ze het leuk vinden om de organisatie uit te dragen, en laat ze vervolgens zelf persoonlijke content over het bedrijf maken. Help ze hier wel bij, faciliteer in datgene dat zij leuk vinden.’ Marjolein Bongers is auteur van een van de betere marketingboeken van het afgelopen jaar: Linkedin Power. (Bron: bnr)

Wat een geweldig verhaal van Marc Oosterhout in VK op dinsdag 9 maart. Ik heb Marc meermalen meegemaakt als communicatieadviseur bij bedrijven en instellingen waar hij over strategie adviseerde. Hij legt op heldere manier uit dat partijen die hoog van de toren blazen met woorden als verandering er geen stoelen mee zullen winnen. Verandering is geen aantrekkelijke verkiezingsboodschap in onzekere tijden. Voor iedere communicatieadviseur een must-read want er gaat een keiharde waarheid schuil achter deze boodschap. Niet allen in de politiek maar ook bij bedrijven die een verandering doormaken. In onzekere tijden vraagt communicatie om zekerheid en vertrouwen. En nu maar hopen dat hij op 17 maart gelijk krijgt.

Op diezelfde dag valt het nieuwe nummer van MarketingTribune in de bus met een verhaal onder de titel ‘Van merk naar mens’. Het begint als volgt: ‘In tijden van onzekerheid gaan mensen op zoek naar houvast. Dat houvast wordt gezocht in rationele feitelijkheden, dashboards, statistieken en andere data, waardoor we het gevoel van grip en controle krijgen. In die zee van onrust en drang naar controle is er een element dat op dieper niveau essentieel houvast geeft en dat is ‘vermenselijking’: het dichterbij brengen van een merk, vanuit vertrouwen en verbinding. Niet het merk als instituut, maar de mensen en menselijkheid achter het merk weer centraal stellen.’ Het wordt tijd dat we in ons vak weer met twee benen op de grond terechtkomen en elkaar niet blijven opjagen met zogenoemde veranderingen. Doe vooral waar je je goed bij voelt.