[column] Laat je pubers meedenken

Uitleggen wat je eigenlijk voor werk doet. Laat ze meedenken en vraag hun mening. Dat zou wel eens tot verrassingen kunnen leiden. De eerste twee weken liep alles redelijk: nu we sowieso tot eind april gedwongen binnenblijven, ontstaat er bij de jongeren geleidelijk aan een leegte, lees ik in de Gazet van Antwerpen. De gezinstherapeute Alien Hoorelbeeke zegt op 2 april in de krant: ‘Stilaan komt er een leegte. Kinderen gaan ‘tanken’ bij hun ouders: ze gaan zichzelf geruststellen door de nabijheid van hun ouders op te zoeken. Veel pubers hebben dan weer nood om meer op zichzelf te zijn. Ouders moeten op hun beurt van thuis uit werken en tegelijkertijd veel aandacht vrijmaken voor hun kind. Dat zijn allemaal factoren die spanningen veroorzaken.’ Zeker voor contentmarketeers kan het interessant zijn om hun pubers te betrekken bij wat ze doen.

Organiseer dagelijks een zogenoemde koffieleutsessie met je directe collega’s. Praat vrij over je werk en laat desgewenst je pubers meedoen. Waarom niet. Je leert je collega’s nog beter kennen en zult verrast worden door bijzondere uitspraken en ideetjes die langs komen. Het is niet alleen grappig om bij elkaar in de huiskamer te kijken maar ook de kinderen van je collega’s te leren kennen. Je krijgt een heel andere kant van elkaar te zien.

Ondernemen draait voortaan niet meer om zoveel mogelijk winst maken, zoals de bedrijfseconomie voorschrijft, maar om zoveel mogelijk waarde toevoegen voor de maatschappij, lees ik op sprout.nl. De tekst is van Sprout-columnist Marnix Geus. Hij gelooft erin dat deze crisis ons dichter bij elkaar zal brengen en dat dit zal leiden tot de definitieve doorbraak van de zogeheten impact-ondernemer. Je zou zoiets ook empathisch leiderschap kunnen noemen; er voor elkaar zijn in moeilijke tijden. Of we deze collectivistische houding ook zullen vasthouden als het straks weer beter gaat, is natuurlijk de grote vraag. Interessant om als contentmarketeer over na te denken.

Op inct.nl vind ik een interessant verhaal van Heiko Bleeker: ‘De wereld is nu veranderd. We horen dit terug in de gesprekken met onze klanten. In elk geval is het duidelijk dat afhankelijkheid van een enkel verdienmodel grote risico’s met zich meebrengt. Het spreiden van risico’s en focussen op nieuwe inkomstenbronnen moet worden meegenomen in de transitieplannen. Voor de langere termijn stellen mediabedrijven vragen als:

• Welke van mijn markten en verdienmodellen zijn duurzaam?

• Moet ik versneld nieuwe verdienmodellen ontdekken om voorbereid te zijn op de toekomst?

• Welke kansen liggen er nu voor samenwerking in de branche?’

De druk van de huidige situatie is een mooie randvoorwaarde waardoor verandering ontstaat. De huidige manier van werken heeft grote impact op de toekomstige manier waarop bijvoorbeeld bureaus en opdrachtgevers zullen samenwerken. In datzelfde verhaal wordt de vraag gesteld: misschien is dit een interessante tijd voor overnames? Partijen die de transitie niet aankunnen of durven, maar door hun portfolio mogelijk interessant zijn om een overnamepact mee te sluiten. Samen sterker.

FW kwam met een verhaal dat op mij overkomt als een niemendalletje. Maar wie ben ik om daar een oordeel over te hebben. Het gaat over het goed inzetten van je marketingtijd in deze crisis. Met adviezen als: benut deze tijd om een marketingplan te schrijven. Van losse flodders naar een gestructureerd plan. En: luister naar je klant. Wordt niet onrustig van deze tijd, maar overleg waar je kunt helpen om goed in te spelen om de huidige situatie. En: geef niet te veel gratis weg. Durf gewoon geld te vragen voor extra diensten die je levert. Alle tips bij elkaar een aardige wake up-call.

Op FW ook een leuk verhaal over nudging. Vooral de alinea’s over evil nudges is leuk om te lezen. Zeker in deze tijd moet je dit voorkomen. Voorbeeld: Nagging, een app die constant blijft vragen (zeuren) of je je locatievoorzieningen aan wil zetten. Of de vraag of je een recensie wil achterlaten waarbij de enige opties ‘ja’ en ‘niet nu’ zijn. Uiteindelijk doe je dit dan maar om er vanaf te zijn.

Ik krijg dagelijks tientallen nieuwsbrieven in mijn mailbox, omdat ik me daar bewust op heb geabonneerd. In meer dan de helft van het aantal popt de vraag op of ik een abonnement wil. Zeer irritant. Het is dat ik de nieuwsbrieven wil lezen, anders zouden ze exit zijn. Helaas gaat het hierbij vaak om instanties met naam en faam die er niet in slagen zich te gedragen op het web en slechte voorbeelden geven.