[column] Kantoor is geen vies woord

Tegenwoordig kunnen we overal werken: je verstuurt een e-mailtje terwijl je op het strand ligt of leest tussen de oefeningen door in de sportschool nog even een rapport door. Het nieuwe werken behelst dat je werkt waar je wil, wanneer je wil en hoe lang je wil. We zijn daardoor eigenlijk ook constant aan het werk. We hadden het altijd over work-life-balance, maar je kunt tegenwoordig beter spreken van work-balance.

Reuring

Dat we niet meer naar kantoor hoeven om te werken, betekent dat veel mensen thuis gaan zitten werken. Maar waarom zou je dat willen? Ik noem dat altijd ‘asociaal’: het is zo eenzaam en geïsoleerd. Kijk, op kantoor heb je collega’s, dat lekkere kopje koffie dat voor je gemaakt wordt en de verrassing dat je niet weet wat de dag je gaat brengen. Er is reuring, er zijn stimulansen, positieve prikkels. Een mens wordt optimaal gestimuleerd buiten zijn comfort zone als hij of zij verrast wordt. De kans dat dat thuis aan je keukentafel gebeurt is erg klein.

Vanuit die behoefte naar een plek waar je verrast wordt, je omgeven wordt door inspiratie en energie, waar like minded mensen komen, waar je een printer kunt delen, waar je kunt komen en gaan wanneer je wil en waar je - het allerbelangrijkste natuurlijk - een goede kop koffie kunt drinken; vanuit al die verlangens zijn wij tien jaar geleden begonnen met Spaces. We wisten dat er behoefte was aan werkruimte voor kleinere bedrijven, we wisten dat de economie zou veranderen, dat voelden we aan. De motor van het land is het MKB, en die hadden geen plekken waar ze terecht konden. Bovendien weet je als MKB’er niet hoe groot je volgend jaar bent, dus dan is het ook lastig om contracten van vijf jaar af te sluiten, zoals de gewoonte is bij vastgoed voor bedrijven. Daar wilden wij met Spaces op inspelen. We kochten gebouwen die werden verlaten door grote bedrijven. Want dat deden de grote spelers. Die wilden grote vloeren in nieuwe gebouwen en lieten dan een oud gebouw achter. En wie zit er nou op een oud gebouw te wachten? Niemand. Behalve de groep die wij vertegenwoordigen. Want die wil niet in zo’n megagebouw verzuipen en veel te veel betalen.

Koffie en een biertje

We vinden een paar dingen belangrijk. Het moet een groot gebouw zijn, met eigen entree en feature als een dakterras of binnentuin. Daarnaast moet het design consistent zijn: de kleuren en inrichting moeten overal hetzelfde zijn. We hebben een team dat voor alle vestigingen in de wereld allerlei boekjes, kunst en planten koopt. Je moet bij Spaces visueel geprikkeld worden, maar niet overdadig. Bovendien moet er altijd een bemande bar zijn, zodat je ‘s ochtends je kopje koffie kunt halen en ‘s middags een biertje.

Op de begane grond hebben we altijd de ‘woonkamer’ voor onze gebruikers. Een verdieping hoger kunnen de kleinere en grotere bedrijven met elkaar doorwisselen. Maar eigenlijk gaat het om de begane grond, want daar is de receptie, de bar, de meeting rooms. Daar is de energie, daar bruist het. Die benedenverdieping is helemaal ingericht op de deeleconomie. Daar waren we met Spaces de eerste mee, wereldwijd. Nu hebben we 106 locaties. Van Amsterdam tot Seoul, van Umhlanga tot Herzliya, van Mexico Stad tot Singapore. En het gaat maar door. De coworking economy wordt de komende jaren alleen maar groter: op dit moment is wereldwijd 3 procent van het zakelijke vastgoed ingericht op co-working. De voorspelling is dat het naar 30 procent gaat.

Thuis komen

Ja, we houden allerlei events als Ted Talks, Pecha Kucha en zomerbarbecues, maar je moet zelf weten of je mee wil doen of lekker niet. En bovendien: het gaat uiteindelijk om werken en werk gedaan krijgen. Uiteindelijk is ook Spaces een kantoor: een gebouw waar je naartoe gaat om te werken. Niet een saaie, grijze, helverlichte werkfabriek, maar een inspirerende omgeving waar je het beste uit jezelf (en anderen) kunt halen.

En het allerbeste van naar kantoor gaan? Het unieke gevoel dat alleen het kantoor je kan geven en je niet krijgt als je thuis werkt? Dat is weer thuiskomen aan het eind van de dag. En dat heb je niet als je thuis werkt.

Dit blog is geschreven door Martijn Roordink, oprichter van Spaces