Wanneer leert de kledingindustrie haar lesje?

Merkwaardige nieuwsfeiten

Abercrombie & Fitch
Tot voor kort was Abercrombie & Fitch niet verkrijgbaar in Europa. Liefhebbers bestelden massaal online. Ondanks haar ongekende populariteit in Europa door ook daar vestigingen te openen, werden er tegelijkertijd vraagtekens geplaatst in Amerika naar aanleiding van enige absurde ontdekkingen over de gang van zaken binnen de organisatie. Neem ter illustratie het personeelsbeleid waarin tot in detail wordt uitgelegd aan welke eisen mannelijke medewerkers moeten voldoen: een lengte van minstens 1 meter 80 en een sportief, slank en symmetrisch uiterlijk. Volgens CEO, Mike Jeffries, trekken knappe mensen immers knappe klanten naar de winkels. Deze punten en meer dreven de organisatie in het nauw en hebben geleid tot een lagere omzet en winst. Als reactie hierop zal het merk zich op korte termijn herpositioneren, met als doel het herstellen van het imago in een poging klanten terug te winnen. Grote woorden, maar in hoeverre hebben wij daar tot dusver iets van gezien? Uiteindelijk wil de mens, dus ook de consument, eerst zien dan geloven.

American Apparel
Hoe vaak hoor of lees je dat een oprichter aan de kant wordt gezet na jaren wangedrag tegenover vrouwelijke medewerkers, door wekelijks in ondergoed op kantoor te verschijnen, of door het stimuleren van seksuele relaties tussen collega’s? Ongeloofwaardig, maar vreemd genoeg allemaal terechte claims tegen Dov Charney, CEO van American Apparel. Het stereotype hipster klant geeft hier wellicht weinig om. Zij voelen zich ongetwijfeld meer aangesproken door de niets verhullende provocerende foto’s die deel zijn van de marketing van het bedrijf. Echter lijken mij bovenstaande feiten geen motivatie om voor deze organisatie te werken, laat staan deze kleding te dragen. Laat ze allereerst maar flink schroeven aan de creatieve geest en sfeer op de werkvloer!

Primark
We gaan er vanuit dat kleding op een eerlijke manier wordt geproduceerd. Echter zijn we niet op ons achterhoofd gevallen en weten we dondersgoed dat een dergelijk kledingstuk voor een dusdanig lage prijs onmogelijk juist kan zijn. Neem modeketen Primark. Recent bombardeerden social media ons met berichten over een label dat een Britse vrouw aantrof in haar Primark gekochte jurk: gedwongen uitputtende uren te werken. Gezien het grote aantal reacties naar aanleiding van dit bericht, heeft het mensen eindelijk wakker geschud en doen beseffen hoe kleding daadwerkelijk wordt gemaakt. Dit gezegd hebbende, is naar mijn mening een eerste stap gezet in de richting van een wereld waarin duurzame kleding onder mode must haves valt.

Frappante gelijkenis
De wereld verandert steeds sneller en gekker. Van extreem naar extremer. Mensen willen meer, meer, meer. Mode in alle soorten en maten is geliefd. Modeketens krabben zichzelf achter hun oor en lijken verwikkeld te zijn geraakt in een tweestrijd: het creëren van een unique selling point in de constant veranderende kledingindustrie om daarmee vervolgens doelstellingen koste wat het kost zien te behalen. Zodoende is hun gedachtegang op hol geslagen: worden mensen met een maatje meer gediscrimineerd doordat Abercrombie & Fitch, maar ook American Apparel, tot op heden niet groter dan large verkopen – heeft Primark nooit gehoord van het begrip fatsoenlijke arbeidsomstandigheden.

Uiteindelijk wil niemand met een van deze namen of een soortgelijke naam worden geassocieerd. Kortom, anticipeer op je omgeving. Creëer ruimte om een eerlijke aankoop te verrichten. Begin bij jezelf, verbeter de wereld en ga opzoek naar de achtergrond van een kledingmerk!

Willemijn van Leeuwen