R.O.T.

Voor absolute topsporters zijn uitdagingen natuurlijk een drijfveer om verder te komen. Het gaat uiteindelijk om het bereiken van een ultieme doel. Voor de deelnemende sporters aan Rio is het ultieme doel goud winnen. Voor de organisatie is het een succesvolle en veilige evenement organiseren, die (hopelijk) een bijdrage gaat leveren aan het welzijn van de Braziliaanse bevolking op de langere termijn. Niemand zei dat het ooit makkelijk zou zijn. Echter, linksom of rechtsom, find a way to win. 

Dankzij de moderne media kunnen organiserende landen van grote evenementen zoals de Spelen – en deelnemers aan dergelijke evenementen – zich minder goed verschuilen als het gaat om de waarheid. Of het nu gaat om corruptie bij de organisatie of om doping bij de atleten, er is altijd druk van de buitenwereld. En de druk wordt steeds verder opgeschroefd naarmate de openingsceremonie nadert. Niet alleen vanuit de (traditionele) media maar juist ook van de gewone man, vrouw en kinderen. Mochten politici, het IOC (of FIFA om nog maar een voorbeeld te noemen) of atleten het vergeten zijn: we leven in een tijd waarin de kracht van het vrije woord met een druk op de knop bekrachtigd wordt via meerdere kanalen. Met alle gevolgen van dien. Het siert het IOC dan ook dat zij de beruchte Rule 40 hebben versoepeld. Rule 40 verbied sporters die deelnemen aan de Spelen om contact te hebben met hun eigen sponsoren als die sponsoren niet officieel verbonden zijn aan de Spelen, tot drie dagen na de Spelen. Wellicht dat de campagne van Nike in 2012 tijdens Londen het IOC heeft wakker geschud. Nike zag een uitdaging en linksom of rechtsom zullen ze samen met Wieden + Kennedy gedacht hebben: find a way to win. 

Het IOC heeft nog iets gedaan. Iets veel belangrijkers dan het versoepelen van wat er wel of niet op Snapchat, Twitter of Instagram gepost mag worden. Het is een daad die volledig in lijn ligt met de ziel van de Olympic Movement*. Voor het eerst neemt namelijk een team deel aan de Spelen bestaande uit vluchtelingen. De Refugee Olympic Team (ROT) start niet namens de vlag van een land, maar namens de Olympische vlag.

Juist de ROT is het bewijs dat ondanks de corruptie, dopingschandalen etc. er ook heel veel goeds is te zien tijdens Rio. Neem bijvoorbeeld een van de atleten uit ROT: Yusra Mardini. Voor haar heeft find a way to win een geheel andere lading als je bedenkt dat ze nog maar een jaar geleden letterlijk voor haar leven zwom. Het ging bij haar om leven of dood. En dat ze dat overwon is niet in goud, zilver of brons uit te drukken.

Inmiddels zijn de Spelen een paar dagen onderweg en laten we voorzichtig zeggen: so far so good. Het lijkt erop dat de organisatie het voor een belangrijk deel op de rit heeft gekregen. Uiteraard zijn er de nodige incidenten zoals bij het Australisch Team - die weigerden hun onderkomen te betrekken vanwege elektriciteitsproblemen, waterlekkage en gevaar voor een gaslek. Daarbij ontstond er nog brand in hun onderkomen en moest het team geëvacueerd worden. Alsof dat nog niet genoeg was, merkten de atleten bij terugkomst dat er ook essentiële bezittingen waren gestolen. Kortom, genoeg uitdagingen die waarschijnlijk de komende twee weken nog wel vaker tevoorschijn zullen komen. Deal with it.

Ik kijk persoonlijk uit naar de verrassende en inspirerende verhalen – zoals het verhaal van ROT – die hopelijk naar boven zullen drijven. Dopingverhalen (en andere ellende) graag uitstellen tot ver na de sluitingsceremonie. De zondenaars pakken we wel aan na de Spelen. Ik geniet liever van ROT, Usain Bolt en hopelijk goud voor Dafne Schippers.

On your marks. Set. Go!

* Olympic Movement: The goal of the Olympic Movement is to contribute to building a peaceful and better world by educating youth through sport practiced without discrimination of any kind and in the Olympic spirit, which requires mutual understanding with a spirit of friendship, solidarity and fair play.

Roupert Muller is oprichter van social media bureau 2851