Mag ik mijn data terug?

Ik zou namelijk heel graag willen weten wat op dit moment de best bekeken series op Netflix in Nederland zijn. Gezien het succes van Netflix en haar impact op de televisiekijkdichtheid lijkt me dit niets meer en niets minder dan een vereiste van mijn vak.

Voor deze informatie is er ook geen ingewikkeld onderzoek nodig: Netflix weet op de seconde nauwkeurig wie waar wat kijkt. Je zou dus denken dat de top 10 best bekeken series gewoon in het menu van de site terug te vinden is. Maar in plaats daarvan heeft Netflix de trending-lijst en we weten al lang dat dit geen objectieve lijst iss, maar – in de woorden van Netflix zelf – een combinatie van het individuele Netflix-kijkgedrag en de aanbevelingen van mensen die een soortgelijk gedrag tonen: de zogenoemde lookalikes. Dus de trending-lijst die ik zie, is wat het Netflix-algoritme denkt dat ik leuk moet vinden, niet de som van wat alle Nederlanders leuk vinden.

Maar goed, terug naar mijn tocht. Na een paar frustrerende uren zonder succes op de Netflixsite, Wikipedia, Google en alle andere beschikbare online bronnen, heb ik uiteindelijk de Mediabrandsspecialisten geraadpleegd. Van iedereen kreeg ik echter hetzelfde antwoord: no way. Er is geen enkele manier om een objectieve top-10-lijst te krijgen van Netflixseries, laat staan objectieve kijkcijfers. In de VS zijn de eerste Netflix kijkcijfers pas vorig jaar eenmalig door Nielsen gemeten en gepubliceerd en dat was geen makkelijke klus, met ook nog eens beperkte betrouwbaarheid. Nielsen kijkcijfers zijn immers een momentopname, gebaseerd op een respondentenpanel en kunnen niet tippen aan de echte gebruikscijfers die Netflix elke seconde tot haar beschikking heeft. Hier in Nederland zit Netflix niet eens in het toekomstige SKO 2.0. Eigenlijk is deze terughoudendheid gewoon onzin. Waarom zou je als succesvol onlinevideoplatform je eigen kijkcijfers niet willen publiceren?

Er kan worden beargumenteerd dat Netflix niet afhankelijk is van reclame als inkomstbron, dus de publicatie van kijkcijfers is ook niet relevant. Het tegenargument is dat juist daarom de publicatie van kijkcijfers geen schade aan de privacy van Netflix kan brengen. Was Netflix het enige geval dan zou ik er vrede mee hebben, maar ik ben recentelijk op nog een andere muur vastgelopen, waarbij de argumentatie helemaal ver te zoeken was.

Samen met mijn collega’s was ik door Facebook uitgenodigd voor een inspiratiesessie waar het onder andere ging over Messenger. In de Q&A-sessie vroeg iemand naar de gebruikscijfers van Messenger in Nederland. Tot mijn grote verbazing was het antwoord dat er helaas geen uitspraken over gebruikers in Nederland konden worden gedaan. Hoezo niet? Ik was onder de indruk dat we door Facebook waren uitgenodigd om juist dit soort informatie te horen. Hoe anders zouden we Messenger aan onze klanten kunnen aanbevelen?

'Wat zegt u? Hoeveel bereik heeft Messenger in uw doelgroep? Helaas, daarover kan ik geen uitspraak doen. Vertrouwt u maar op mijn blauwe ogen dat Messenger het perfecte kanaal is om uw doelstellingen te realiseren.'

Iets klopt hier niet. Ooit is verteld dat online media ons met een enorme hoeveelheid aan gebruiksdata zouden overspoelen. Third-party audience-metingen zouden niet eens meer nodig zijn. Nu mag ik niet eens van de first-party weten hoeveel gebruikers Nederland telt of wat de best bekeken series zijn, terwijl elke online dienst die ik gebruik 24/7 toegang heeft tot mijn privégegevens welke ze steeds meer gebruiken voor commerciële doeleinden.

Mijn vraag is wat het juiste adres zou zijn om dit aan de kaart te stellen: Lubach, Kassa of de Ombudsman? In de tussentijd, de volgende keer dat een online dienst mijn telefoonnummer of adres vraagt om mij beter van dienst te zijn, weet ik wat ik moet zeggen.

---

Paola Cassone is Performance Strategy Director bij Initiative.