Een gezonde leefstijl - wie is verantwoordelijk?

Wat over het algemeen opvalt is dat we zo weinig weten. Voedingswetenschap, voedingsleer of hoe we het ook moeten noemen, staat in de kinderschoenen. Dat zie je aan de hele discussie over brood. Wetenschappers vallen over elkaar heen. Maar voornamelijk met meningen. Goed wetenschappelijk onderzoek is er niet. Tegelijkertijd groeit de overtuiging dat voeding en gezondheid meer met elkaar te maken hebben dan we altijd dachten. Kwesties als wat je eet, hoeveel je eet, wanneer je het eet en hoe je het eet gaan verder dan ‘je moet gewoon minder eten en meer bewegen’.

Magnum past in een gezond voedingspatroon?
Uiteindelijk kan je zeggen dat het de verantwoordelijkheid van de consument is. Zij kopen en stoppen het in hun mond. En een heel klein groepje wordt zich daar steeds meer van bewust. Maar het overgrote deel weet nauwelijks raad. En die geven we hem ook niet. En zolang we blijven volhouden dat een Magnum uitstekend past in een gezond voedingspatroon, wordt het er niet beter op. Ja, als je een gezond voedingspatroon hebt, kan zo heel af en toe een Magnum weinig kwaad. En een hele ‘ik kies bewust’-ijstaart ook niet.

Ik denk dat meer spelers verantwoordelijkheden hebben. De industrie in de eerste plaats. Die zou veel meer kunnen doen aan het ontwikkelen van gezondere producten en het promoten van een gezonde levensstijl. Het is al vaker gezegd: het communicatiebudget van het Voedingscentrum is een nauwelijks waarneembare fractie van de reclamebestedingen van de industrie. Het is mij werkelijk een raadsel waarom de industrie zo afwachtend is.

Wetenschap afhankelijk van foodindustrie
De overheid laat het ook behoorlijk afweten. Sluit al jaren convenanten waar weinig van terechtkomt. Stimuleert ook nauwelijks onderzoek naar gezonde voeding of een gezond voedingspatroon. De subsidies bedragen enkele miljoenen per jaar, terwijl er tientallen miljoenen nodig zijn. De overheid laat het initiatief vooral aan het bedrijfsleven zelf. Maar dat doet voornamelijk onderzoek naar slimmere productiemethoden, goedkopere ingrediënten of hoe ze sinistere gezondheidsclaims overeind kunnen houden. En de wetenschap? Ach, die paar man die zich daar met humane voeding bezighouden zijn voornamelijk afhankelijk van de geldstromen die door de industrie beschikbaar worden gesteld.

Voeding vooruit
Onlangs werd door de industrie een nieuwe website gelanceerd, zoals MarketingTribune.nl als eerste berichtte: www.voedingvooruit.nl. ‘Het platform waarop de voedingsmiddelenindustrie haar inspanningen voor een gezonde leefstijl laat zien’ (einde citaat). De site bulkt van mooie woorden, beloften en defensieve stellingnames. De geoefende lezer ziet een sector in problemen. Men kijke alleen maar naar twee artikelen die mooi in het oog springen. Het eerste artikel is van een gepassioneerde Amsterdamse wethouder en was al eerder hier te lezen. De tweede bijdrage kan men zien als het antwoord van de industrie.

Commentaar lijkt mij verder overbodig.

Jan Peter van Doorn