[column] Hoop

‘Hoop is uitgestelde teleurstelling’.

Het is een vrije interpretatie van een citaat van de filosoof Friedrich Nietzsche, die stelde dat hoop een vorm van kwelling is, waarbij de kans groot is, dat verwachtingen uiteindelijk niet uitkomen. Al eerder omschreef Arthur Schopenhauer hoop als ‘de verwarring tussen de wens van een gebeurtenis en de waarschijnlijkheid daarvan’. ‘Vrede op aarde’ is zo’n wens. We wensen het elkaar in december allemaal weer toe. Maar inmiddels weten we: het is ijdele hoop. Voor onszelf en – bovenal! – voor onze mede aardebewoners bijvoorbeeld in Gaza en Oekraïne. Én in Soedan én in Congo én in Myanmar…

Gelukkig
Vrede op aarde. Ondertussen is Nederland het op vier na gelukkigste land ter wereld. Dit blijkt uit het World Hapiness Report 2025. Dit rapport wordt jaarlijks gepubliceerd door het prestigieuze Amerikaanse onderzoeks- en adviesbureau Gallup in samenwerking met de Verenigde Naties en de Universiteit van Oxford. Ondanks de vermeende verdeeldheid in ons land zijn we ten opzichte van vorig jaar nóg gelukkiger geworden. Stonden we in 2024 nog op de zesde plaats, dit jaar staan we dus op nummer vijf met alleen het Scandinavische kwartet Zweden, IJsland, Denemarken en Finland (#1) boven ons. Voor wie het interessant vindt: onze buren België en Duitsland staan op respectievelijk plek 14 en 22. De Verenigde Staten staan daar nog onder: op nummer 24.

Verwend
In ons ‘rijke en door en door verwende’ landje (citaat: econoom Jaap van Duijn) spelen heel andere zaken als het in de decembermaand weer om vrede op aarde gaat. Natuurlijk zullen allerlei conflicten, stormen, rellen en rampen straks weer in de jaaroverzichten te zien zijn, maar het gaat in ons land ook om kleinere dingen, waar we ons weer heel boos over kunnen maken en ruzie over kunnen krijgen. Zoals Sinterklaas, die z’n Zwarte Piet kwijt is. Inmiddels staat onze goedheiligman ook nog ‘ns onder zware druk van de Kerstman. Zie het grote aantal chocoladekerstmannetjes, dat nu al in de supermarkt ligt, terwijl de verjaardag van de Sint nog gevierd moet worden.

Bijdrage
Trouwens, mogen we Kerstmis nog wel Kerstmis noemen? Of dient dat voortaan omschreven te worden als ‘nationale feestdag’, eendachtig de benaming in het jaarrooster voor onderwijsplanning van de ‘inclusieve’ Hogeschool Utrecht. De heftige discussie, die daarop ontstond, was mijns inziens nogal overdreven en achterhaald. Per slot van rekening begon de NPO al bijna tien jaar geleden met het ‘samen december’ vieren in plaats van ‘samen kerst’ en veranderde Albert Heijn z’n traditionele kerststol in een ‘feeststol’. Dit laatste was volgens AH overigens puur een commerciële beslissing. Als feeststol kan het brood met dezelfde verpakking ook met Pasen in de winkel liggen. Gevolg: een heftige maatschappelijke discussie. Enfin, dat de commercie Kerstmis zéker niet heeft losgelaten, blijkt wel uit het feit, dat op zaterdag 6 december – uitgerekend op de verjaardag van Sint-Nicolaas – de Ster Kerstreclame Première op de televisie te zien is. Volgens Ster-directeur Frank Volmer is “de kerstcommercial voor veel merken hét creatieve hoogtepunt van het jaar”. En niet alleen een creatief hoogtepunt, maar evenzogoed een commercieel hoogtepunt. Want – in hevige concurrentie met elkaar – er moet en zal verkocht worden. Dat in de kerstreclames ook ruimte is voor een klein verhaal, dat mensen raakt en verbindt en ruimte biedt aan nuance is mooi meegenomen. Misschien, dat op die manier toch een kleine bijdrage wordt geleverd aan de vrede op aarde.

Laten we het op z’n minst hopen…

Charles Borremans
retail- en marketingstrateeg

foto: CB