De kleur van de verpakking als indicator voor de inhoud

Herkenning
Zo blijkt uit diverse onderzoeken dat de kleur blauw onlosmakelijk verbonden is met paprikachips. Wie op zoek is naar paprikachips slaat verpakkingen met een andere kleur over. Deze associatie verschilt overigens per land. Tijdens een vakantie in Duitsland kocht ik een blauwe zak chips met de overtuiging dat het paprikachips was. Achteraf bleek dit naturel te zijn. In Duitsland staat blauw dus voor naturel en rood voor paprikasmaak. Dit voorbeeld zegt denk ik genoeg. Ik heb me als consument blindelings laten leiden door de kleur van de verpakking. Kleur speelt een belangrijke rol bij product- en/of merkherkenning. Naast paprikablauw kennen we bijvoorbeeld ook colarood en Zwitsalgeel.

Opvallen
Je kunt dus spelen op safe: kiezen voor een vertrouwde kleur, waarvan je zeker weet dat de consument de link legt met het specifieke product. Aandacht trekken door herkenning. Maar je kunt kleur ook gebruiken om extra op te vallen. Aandacht trekken; juist door het anders te doen binnen de productcategorie. Is dit slim, gezien mijn eerdere voorbeeld van kleur als identiteitskenmerk? Het is een risico, maar dit risico kun je opvangen door middel van goede promotie en andere onderscheidende elementen. Denk bijvoorbeeld aan een afwijkend verpakkingsdesign.

Kleur kiezen
Welke kleur je ook kiest, houd altijd rekening met het gevoel dat een bepaalde kleur oproept. En belangrijker nog: of de kleurkeuze past bij het product. Bij een geel pak drinkyoghurt verwacht je geen aardbeiensmaak. Er klopt iets niet. Een tube tandpasta in de kleur mosterdgeel, waarvan je stralend witte tanden krijgt? Ik verwacht dat de verkoop niet erg hard zal gaan. De kleur geeft een verkeerd signaal af.

Ken jij voorbeelden van verpakkingen waarbij de kleur een verkeerde / ongewenste associatie oproept?

Huib Burggraaf